دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله تأثیر دو نوع برنام? تمرینی هوازی و مقاومتی بر سطح انسولین و رزیستین زنان مبتلا به دیابت بارداری
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تأثیر دو نوع برنام? تمرینی هوازی و مقاومتی بر سطح انسولین و رزیستین زنان مبتلا به دیابت بارداری دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تأثیر دو نوع برنام? تمرینی هوازی و مقاومتی بر سطح انسولین و رزیستین زنان مبتلا به دیابت بارداری کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر دو نوع برنام? تمرینی هوازی و مقاومتی بر سطح انسولین و رزیستین زنان مبتلا به دیابت بارداری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تأثیر دو نوع برنام? تمرینی هوازی و مقاومتی بر سطح انسولین و رزیستین زنان مبتلا به دیابت بارداری :
تعداد صفحات :۲۴
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر برنام تمرینی هوازی و مقاومتی بر سطح رزیستین، قند‌خون ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شد. بدین‌منظور، ۳۴ نفر از زنان مبتلا به دیابت بارداری به‌صورت در‌دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. ۱۲ آزمودنی (با میانگین سنی ۶۰/۲±39/28 سال) در گروه تمرین هوازی در آب (سه جلسه در هفته، ۴۵ـ۳۰ دقیقه در روز، با شدت ۵۰ تا ۷۰ درصد ضربان قلب بیشینه)، ۱۱ آزمودنی (با میانگین سنی ۱۴/۷±42/30 سال) در گروه تمرین مقاومتی (سه جلسه در هفته، به‌صورت دو تا سه ست، ۱۵ تکرار، با شدت ۵۰ تا ۷۰ درصد ضربان قلب بیشینه و میزان درک تلاش) شرکت کردند و ۱۱ نفر (با میانگین سنی ۲۳/۴±18/29 سال) نیز درقالب گروه کنترل در طول دور پژوهش هیچ‌گونه فعالیت بدنی نداشتند. در مرحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون جهت برآورد میزان سطح قند‌خون، انسولین و رزیستین، خون‌گیری به‌عمل آمد و جهت اندازه‌گیری میزان رزیستین از روش الایزا استفاده شد. نتایج آزمون تی زوجی، کاهش معناداری را در قند‌خون ناشتا در گروه مقاومتی (P=0.012) و کاهش غیر‌معناداری را در گروه هوازی (P=0.31) نشان می‌دهد. در سطح رزیستین، انسولین، مقاومت به انسولین و حساسیت به انسولین نیز در گروه‌های تمرینی تغییرات غیر‌معناداری مشاهده شد. علاوه‌براین، نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشانگر تفاوت معنادار در کاهش شاخص مقاومت به انسولین (P=0.008) و افزایش سطوح پلاسمایی انسولین (P=0.031) و حساسیت به انسولین‌‌در بین گروه‌ها بود؛ در‌حالی‌که تحلیل واریانس، تفاوت معناداری را در سطوح رزیستین گروه‌ها نشان نداد. به‌نظر می‌رسد (احتمالاً) تمرینات مقاومتی در‌مقایسه با تمرینات هوازی در کاهش سطح گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت بارداری مؤثرتر می‌باشند.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
