مقاله تأثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی با شدت بیشینه اکسیداسیون چربی و محدودیت کالری بر سطوح آپلین ۳۶ پلاسما و مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافهوزن
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تأثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی با شدت بیشینه اکسیداسیون چربی و محدودیت کالری بر سطوح آپلین ۳۶ پلاسما و مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافهوزن دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تأثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی با شدت بیشینه اکسیداسیون چربی و محدودیت کالری بر سطوح آپلین ۳۶ پلاسما و مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافهوزن کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی با شدت بیشینه اکسیداسیون چربی و محدودیت کالری بر سطوح آپلین ۳۶ پلاسما و مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافهوزن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تأثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی با شدت بیشینه اکسیداسیون چربی و محدودیت کالری بر سطوح آپلین ۳۶ پلاسما و مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافهوزن :
تعداد صفحات :۲۴
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر همزمان محدودیت کالری و تمرین هوازی بر سطح آپلین۳۶ پلاسما و مقاومت به انسولین میباشد. بدینمنظور، ۲۰ مرد داوطلب دارای اضافهوزن (با میانگین سنی ۳/۶ ± 5/31 سال، قد ۴/۴ ± 5/179 سانتیمتر، وزن ۱۳ ± 7/97 کیلوگرم، درصد چربی ۹/۳ ± 5/36 درصد و شاخص توده بدن ۷/۳ ± 3/30)بهطور تصادفی به دو گروه محدودیت کالری (۸=n) و ترکیب محدودیت کالری و تمرین هوازی (۱۲=n) تقسیم شدند. کسر کالری در گروه محدودیت کالری، ۵۰۰ و در گروه ترکیبی، ۳۵۰ کیلوکالری در روز بود. تمرین هوازی بهمدت ۱۲ هفته و سه روز در هفته با شدت ۶۵ ـ۶۰ درصد اوج اکسیژن مصرفی اجرا شد. ترکیب بدن، غلظت آپلین۳۶ پلاسما، انسولین و قندخون ناشتا و TNF-α پیش از مداخله و ۷۲ ساعت پس از آخرین جلس تمرین اندازهگیری گردید. سطح معناداری نیز (PP)، تود چربی شکمی، انسولین ناشتا و آپلین ۳۶ (۰.۰۵>P)در هر دو گروه میباشد. بااینوجود، درصد چربی (۰.۰۰۱>P)، غلظت TNF-α پلاسما (۰.۰۰۵≥P) و شاخص مقاومت به انسولین (۰.۰۰۲≥P)، تنها در گروه ترکیبی کاهش یافته است. علاوهبراین، نتایج آزمون تی مستقل حاکی از این است که میزان کاهش درصد چربی، تود چربی شکمی، TNF-α، انسولین ناشتا، گلوکز ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین در گروه ترکیبی، بیشتر از گروه محدودیت کالری است. قابلذکر است که کاهش آپلین ۳۶ در هر دو گروه مشابه میباشد. بهطورکلی، یافتهها بیانگر این است که ترکیب تمرین هوازی و محدودیت کالری، روش مؤثرتری برای بهبود مقاومت به انسولین و کاهش التهاب سیستمیک میباشد، اما تأثیر آن بر آپلین ۳۶، مشابه با محدودیت کالری تنها است.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.