مقاله بررسی اثرات پربیوتیکی مخمر Saccharomyces cerevisiae var. ellipsoideus غیرفعال بر برخی شاخص‌های رشد، مصرف جیره، بازماندگی و میکروبیوتای روده بچه فیل ماهی (Huso huso)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی اثرات پربیوتیکی مخمر Saccharomyces cerevisiae var. ellipsoideus غیرفعال بر برخی شاخص‌های رشد، مصرف جیره، بازماندگی و میکروبیوتای روده بچه فیل ماهی (Huso huso) دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثرات پربیوتیکی مخمر Saccharomyces cerevisiae var. ellipsoideus غیرفعال بر برخی شاخص‌های رشد، مصرف جیره، بازماندگی و میکروبیوتای روده بچه فیل ماهی (Huso huso)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثرات پربیوتیکی مخمر Saccharomyces cerevisiae var. ellipsoideus غیرفعال بر برخی شاخص‌های رشد، مصرف جیره، بازماندگی و میکروبیوتای روده بچه فیل ماهی (Huso huso)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثرات پربیوتیکی مخمر Saccharomyces cerevisiae var. ellipsoideus غیرفعال بر برخی شاخص‌های رشد، مصرف جیره، بازماندگی و میکروبیوتای روده بچه فیل ماهی (Huso huso) :

تعداد صفحات :۲۱

هدف از این تحقیق، بررسی اثرات پربیوتیکی مخمر Saccharomyces cerevisiae غیرفعال بر شاخص‌های رشد، بازماندگی، ترکیب بدن و میکروبیوتای روده‌ بچه فیل‌ماهی (Huso huso) بود. این پژوهش در قالب یک طرح کاملاٌ تصادفی انجام شد که شامل تغذیه بچه فیل ماهی ها با جیره‌های غذایی حاوی ۱، ۲ و ۵ درصد مخمر و شاهد (۴ تیمار و ۳ تکرار) بود. بچه فیل‌ماهی ها با میانگین وزنی ( ±انحراف استاندارد) (۰/۵۶±۱۱/۴۰) و تراکم ۳۵ عدد در حوضچه‌های فایبرگلاس ذخیره‌سازی و به مدت ۶ هفته با جیره‌های آزمایشی حاوی سطوح مختلف مخمر تغذیه شدند. در انتهای دوره شاخص‌های رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت)، ضریب تبدیل غذایی، ترکیب شیمیایی لاشه (رطوبت، خاکستر، چربی، پروتیئن خام) و میکروبیوتای روده‌ای (تعداد کل باکتری‌های و تعداد لاکتوباسیلوس‌ها) بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد بچه ماهی‌های تغذیه شده با جیره حاوی ۵ درصد مخمر، بطور معنی‌داری وزن نهایی، نرخ رشد ویژه بیشتر، فاکتور وضعیت بهتر و ضریب تبدیل غذایی کمتری در مقایسه با تیمار شاهد و مخمر ۱ درصد داشتند (P0.05). بررسی ترکیب شیمیایی لاشه تفاوت معنی‌داری بین تیمارها نشان نداد (P