مقاله اثر سطوح مختلف ال–کارنیتین جیره غذایی بر روند رشد و تنش اکسیداتیو (Oxidative stress) فیل‏ماهی جوان پرورشی (Huso huso) و مقایسه آن با جیره وارداتی (بیومار)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر سطوح مختلف ال–کارنیتین جیره غذایی بر روند رشد و تنش اکسیداتیو (Oxidative stress) فیل‏ماهی جوان پرورشی (Huso huso) و مقایسه آن با جیره وارداتی (بیومار) دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر سطوح مختلف ال–کارنیتین جیره غذایی بر روند رشد و تنش اکسیداتیو (Oxidative stress) فیل‏ماهی جوان پرورشی (Huso huso) و مقایسه آن با جیره وارداتی (بیومار)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر سطوح مختلف ال–کارنیتین جیره غذایی بر روند رشد و تنش اکسیداتیو (Oxidative stress) فیل‏ماهی جوان پرورشی (Huso huso) و مقایسه آن با جیره وارداتی (بیومار)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر سطوح مختلف ال–کارنیتین جیره غذایی بر روند رشد و تنش اکسیداتیو (Oxidative stress) فیل‏ماهی جوان پرورشی (Huso huso) و مقایسه آن با جیره وارداتی (بیومار) :

تعداد صفحات :۲۲

این تحقیق به منظور بررسی اثر سطوح مختلف ال–کارنیتین جیره غذایی (۵۰، ۱۵۰، ۳۵۰، ۶۵۰، ۹۵۰، ۱۲۵۰ میلی‏گرم در هر کیلوگرم غذا) بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و وضعیت آنتی‏اکسیدانت (Oxidative stress) در فیل‏ماهی (Huso huso) جوان پرورشی (۶/۱۵±1247 گرم، میانگین، mean± SD) طراحی و انجام شد. نتایج با جیره شاهد (خوراک بیومار فرانسه) مقایسه شدند. ماهیان در ۲۱ وان فایبرگلاس (۱۰ عدد ماهی در هر وان) با یکی از ۷ جیره غذایی به مدت ۱۷ هفته تا حد سیری تغذیه شدند. در پایان دوره پرورش، متوسط وزن کسب شده کارایی غذا، میزان کارایی پروتئین و ضریب چاقی ماهیان تغذیه شده با تیمار محتوی ۳۵۰ میلی گرم ال–کارنیتین در کیلوگرم جیره غذایی به میزان قابل توجهی بالاتر از ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی ۵۰، ۱۵۰،۹۵۰ و ۱۲۵۰ میلی‏گرم ال–کارنیتین بود (P<0.05). همچنین متوسط افزایش وزن، کارایی غذا، میزان کارایی پروتئین و ضریب چاقی در فیل‏ماهیان تغذیه شده با تیمار ۶۵۰ میلی‏گرم و جیره شاهد، به طور معنی‎داری بالاتر از ماهیان تغذیه شده با جیره‏های ۵۰، ۹۵۰ و ۱۲۵۰ میلی‏گرم ال–کارنیتین، بودند. مقادیر پروتئین بافت ماهیچه و لاشه ماهیان تغذیه شده با جیره شاهد، تیمارهای ۳۵۰ و ۶۵۰ میلی گرم در کیلوگرم جیره بطور معنی‏داری نسبت به ماهیان تغذیه شده با تیمارهای ۵۰، ۹۵۰ و ۱۲۵۰ میلی گرم ال–کارنیتین، بالاتر بود. فعالیت های سوپراکسید دسیموتاز (SOD)، گلوتاتیون (GSH) و پراکسیداز گلوتاتیون (GPX) در ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی ۳۵۰ و ۶۵۰ میلی‏گرم در کیلوگرم ال-کارنیتین، به طور معنی‏داری نسبت به سایر تیمارها حتی نسبت به جیره شاهد بالاتر بود، در صورتیکه کمترین مقادیر متوسطTBARS ((Thiobarbiturice acid reactive substances در ماهیان تغذیه شده با جیره ۳۵۰ میلی‏گرم ملاحظه گردید که به استثناء تیمار ۶۵۰ میلی‏گرم با سایر تیمارها دارای اختلاف معنی‏دار آماری بود. با توجه به نتایج حاصله می‏توان اذعان نمود سطح ال-کارنیتین در جیره به میزان ۳۵۰ میلی‏گرم در کیلوگرم می‏تواند باعث بهبود عملکرد رشد، مصرف غذا، صرفه جویی در مصرف پروتئین به واسطه منابع چربی، کیفیت بافت ماهیچه و لاشه، سیستم دفاعی و آنتی اکسیدانت در فیل‏ماهی جوان پرورشی شود.