مقاله اثر گونه‌های درختی پهن‌برگ بر فراوانی و تنوع کرم‌های خاکی در اکوسیستم جنگلی جلگه‌ای

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر گونه‌های درختی پهن‌برگ بر فراوانی و تنوع کرم‌های خاکی در اکوسیستم جنگلی جلگه‌ای دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر گونه‌های درختی پهن‌برگ بر فراوانی و تنوع کرم‌های خاکی در اکوسیستم جنگلی جلگه‌ای  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر گونه‌های درختی پهن‌برگ بر فراوانی و تنوع کرم‌های خاکی در اکوسیستم جنگلی جلگه‌ای،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر گونه‌های درختی پهن‌برگ بر فراوانی و تنوع کرم‌های خاکی در اکوسیستم جنگلی جلگه‌ای :

تعداد صفحات :۲۱

کرم­های خاکی مهمترین خرده­ریز خوار در خاک جنگل­های مناطق معتدله محسوب می­شوند. در جنگل­های جلگه­ای، کرم­های خاکی نقش بسیار مهمی بر مشخصات فیزیکی و شیمیایی خاک دارند. با هدف بررسی تأثیر گونه­های درختی پهن­برگ بر وفور و تنوع کرم­های خاکی و برخی خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک، این تحقیق در جنگل جلگه­ای واقع در شهرستان نور انجام شد. در اردیبهشت­ ماه، نمونه­برداری از خاک (ابعاد ۵۰ × 50 سانتی­متر) تحت پوشش شش گونه درختی پهن­برگ (بلوط بلندمازو، ممرز، اوجا، سفیدپلت، توسکا قشلاقی و لرگ) از عمق ۰ تا۲۰ سانتی­متری خاک صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که کرم­های خاکی شناسایی شده متعلق به یک خانواده (Lumbricidae)، شش جنس (Dendrobaena، Bimasto، Lumbricus، Eisenia، Aporrectodea و Octolasion) و ۳ گروه اکولوژیک (Epigeic، Anecic و Endogeic) بودند. کرم­­های خاکی Dendrodrilus rubidus و Dendrobaena octaedra از گروه اکولوژیک Epigeic دارای بیشترین فراوانی بودند. گونه­های درختی توسکا، بلوط بلندمازو و ممرز به ترتیب دارای بیشترین وفور کرم خاکی Dendrodrilus rubidus و گونه­های لرگ و اوجا دارای بیشترین فراوانی کرم­خاکی Dendrobaena octaedra بودند. میانگین وفور گروه­های اکولوژیک کرم­خاکی و شاخص­های تنوع زیستی آنها در ارتباط با گونه­های درختی اختلاف معنی­داری را نشان نداد. بافت و pH خاک تأثیر معنی­داری بر گونه­های مختلف درختی داشتند، در حالی که درصد رطوبت خاک تأثیر معنی­داری نداشت. نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که کرم­های خاکی می­توانند به عنوان یک شاخص زیستی در ارزیابی اکوسیستم­های جنگلی مورد استفاده قرار گیرند.