مقاله تأثیر الگوهای مختلف کشت مخلوط سیر (Allium sativum) و نخود‌فرنگی (Pisum sativum) بر شاخص‌های جمعیتی علف‌های‌هرز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تأثیر الگوهای مختلف کشت مخلوط سیر (Allium sativum) و نخود‌فرنگی (Pisum sativum) بر شاخص‌های جمعیتی علف‌های‌هرز دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر الگوهای مختلف کشت مخلوط سیر (Allium sativum) و نخود‌فرنگی (Pisum sativum) بر شاخص‌های جمعیتی علف‌های‌هرز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر الگوهای مختلف کشت مخلوط سیر (Allium sativum) و نخود‌فرنگی (Pisum sativum) بر شاخص‌های جمعیتی علف‌های‌هرز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر الگوهای مختلف کشت مخلوط سیر (Allium sativum) و نخود‌فرنگی (Pisum sativum) بر شاخص‌های جمعیتی علف‌های‌هرز :

تعداد صفحات :۲۴

این تحقیق در پاییز ۱۳۹۲ به صورت کشت مخلوط دو گیاه سیر و نخود فرنگی در دو منطقه گنبدکاووس و ساری، جهت ارزیابی تغییرات تنوع، جمعیت و زیست­توده علف­های­هرز در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی و با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی ترکیب­های مختلف کشت مخلوط در نه سطح شامل کشت خالص سیر، کشت خالص نخود فرنگی، مخلوط جایگزینی ۲۵ : ۷۵، ۵۰ :۵۰، ۷۵ : ۲۵ درصد، مخلوط افزایشی ۲۵ + ۱۰۰، ۵۰ +۱۰۰، ۷۵ + ۱۰۰، ۱۰۰ + ۱۰۰ درصد نخود­فرنگی و سیر در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج، زیست­توده علف­های­هرز در شهرستان ساری با میانگین ۵/۲۰۸۰ بیشتر از منطقه گنبد کاووس با میانگین ۴/۱۴۷۹ گرم در متر مربع بود. هر چند علف­های­هرز در شهرستان گنبد کاووس (۸۸/۴۴ بوته در متر مربع) از تراکم بیشتری برخوردار بودند. بیشترین وزن زیست­توده (۳/۳۳۸۷ گرم در متر مربع) و تراکم علف‌های‌هرز (۸۳/۶۱ عدد در متر مربع) به ترتیب به کشت خالص سیر در شهرستان ساری و مخلوط جایگزینی ۷۵% نخودفرنگی+ ۲۵% سیر در شهرستان گنبد کاووس تعلق گرفت. میانگین شاخص غنای گونه­ای مارگالف، منهینک و شاخص تنوع شانون-واینر در شهرستان ساری (به­ترتیب: ۳۳/۱، ۰۱/۱ و ۹۶/۱) در مقایسه با شهرستان گنبدکاووس (به­ترتیب ۸۶/، ۷/۰ و ۰۳/۱) بالاتر بود. در مقایسه، دو شاخص غالبیت سیمپسون (۶۳/۰) در کشت خالص نخود فرنگی و شاخص یکنواختی شانون-واینر (۸۹/۰) در تیمار جایگزینی کاشت ۷۵% نخود فرنگی+ ۲۵% سیر در گنبد کاووس دارای مقدار بیشتری بود. شاخص تنوع برگر-پارگر (۷۷/۰) در کشت خالص سیر در ساری، شاخص تنوع شانون- واینر (۴۲/۱) و شاخص تنوع سیمپسون (۹۴/۳) هر دو در تیمار جایگزینی کاشت ۷۵% نخودفرنگی+ ۲۵% سیر در ساری از مقدار بالاتری برخوردار بودند. در مجموع، هرچند بین دو منطقه به دلیل ویژگی­هایاقلیمی و خاکی، شاخص­های تنوع علف‌های‌هرز متفاوت بودند اما الگوهای کشت مخلوط در مقایسه با نظام تک­کشتی موجب افزایش تنوع و کاهش غالبیت علف‌های‌هرز در دو منطقه شدند.