مقاله بررسی بیوماس اندام‌های هوایی و زیرزمینی گونه Festuca ovina در شدت‌های متفاوت چرایی در منطقه حفاظت شده بیجار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی بیوماس اندام‌های هوایی و زیرزمینی گونه Festuca ovina در شدت‌های متفاوت چرایی در منطقه حفاظت شده بیجار دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی بیوماس اندام‌های هوایی و زیرزمینی گونه Festuca ovina در شدت‌های متفاوت چرایی در منطقه حفاظت شده بیجار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی بیوماس اندام‌های هوایی و زیرزمینی گونه Festuca ovina در شدت‌های متفاوت چرایی در منطقه حفاظت شده بیجار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی بیوماس اندام‌های هوایی و زیرزمینی گونه Festuca ovina در شدت‌های متفاوت چرایی در منطقه حفاظت شده بیجار :

تعداد صفحات :۱۳

در مطالعات مربوط به اثر چرای دام بر گیاهان مرتعی، خصوصیات اندام‌های هوایی و زیرزمینی باید به طور همزمان بررسی شوند. به همین دلیل با مطالعه‌ای در منطقه حفاظت شده بیجار، تاثیر شدت‌های مختلف چرایی بر بیوماس گیاهی گونه مرتعیFestuca ovina و رابطه بین بیوماس اندام هوایی و زیر زمینی مورد بررسی قرار گرفت. پس از تعیین سه منطقه نمونه ‌برداری شامل منطقه قرق، منطقه چرای متوسط و منطقه چرای سنگین به عنوان تیمارهای مختلف چرای دام (درمجاورت یکدیگر) و با در نظر گرفتن خصوصیات توپوگرافی یکسان تیمارها، نمونه ‌برداری از پوشش گیاهی در هر سه تیمار به روش تصادفی- سیستماتیک در قالب ۲۰ پلات ۱×1 متر مربعی و در طول ۲ ترانسکت عمود بر یکدیگر به طول ۱۰۰مترانجام شد. به منظور تعیین رابطه احتمالی میان وزن بیوماس اندام هوایی و اندام زیرزمینی در هر یک از تیمارها، از رگرسیون خطی ساده استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم افزارSPSS ، مقایسه داده‌ها در سه تیمار از طریق آزمون تجزیه واریانس یکطرفه و میانگین صفات مورد بررسی با آزمون دانکن مقایسه شدند. نتایج نشان داد که رابطه رگرسیونی معنی‌داری بین بیوماس اندام هوایی و زیر زمینی این گونه در تیمارهای مختلف چرایی برقرار است. هم‌چنین با افزایش شدت چرای دام سهم نسبی اندام هوایی کاهش و بر سهم نسبی اندام زیرزمینی افزوده شده است. سهم نسبی بیوماس اندام هوایی از بیوماس کل در تیمارهای قرق، چرای متوسط و چرای سنگین به ترتیب ۰/۶۳، ۶/۶۱ و ۶۷ درصد و سهم اندام زیرزمینی ۰/۳۷، ۵/۳۸ و ۳۳ درصد برآورد گردیده است نتایج بیانگر آن است که چرای دام باعث ایجاد اثر معنی‌دار کاهشی بر بیوماس اندام هوایی و زیرزمینی شده است. چرای شدید و چرای متوسط به ترتیب به میزان ۱/۸۳ و ۱/۵۱ درصد نسبت به منطقه قرق بیوماس اندام زیر زمینی را کاهش داده‌اند. هم چنین در بیوماس کل این گونه بین دو تیمار چرای شدید و چرای متوسط اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد اما نسبت به تیمار قرق تفاوت معنی‌دار داشته‌اند. میزان بیوماس کل در تیمارهای قرق، چرای متوسط و چرای شدید معادل ۷/۶۷۲، ۵/۲۸۸ و ۵/۱۰۱ کیلو گرم درهکتار برآورد شده است.به طور کلی تحت شدت‌های مختلف چرایی کاهش محسوسی بر بیوماس اندام هوایی و به‌ویژه بیوماس اندام زیر زمینی گونه مذکور داشته است. این امر توجه مدیران اکوسیستم‌های مرتعی را در جهت حفاظت خاک و جلوگیریی از قهقرای این گونه مهم مرتعی ضروری می‌سازد.