مقاله تأثیر تمرین استقامتى بر محتوى پروتئینى ه مانتقا لدهنده سدیم ب ىکربنات و مبادل هگر سدیم- هیدروژن در عضلات اسکلتى رت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تأثیر تمرین استقامتى بر محتوى پروتئینى ه مانتقا لدهنده سدیم ب ىکربنات و مبادل هگر سدیم- هیدروژن در عضلات اسکلتى رت دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر تمرین استقامتى بر محتوى پروتئینى ه مانتقا لدهنده سدیم ب ىکربنات و مبادل هگر سدیم- هیدروژن در عضلات اسکلتى رت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر تمرین استقامتى بر محتوى پروتئینى ه مانتقا لدهنده سدیم ب ىکربنات و مبادل هگر سدیم- هیدروژن در عضلات اسکلتى رت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر تمرین استقامتى بر محتوى پروتئینى ه مانتقا لدهنده سدیم ب ىکربنات و مبادل هگر سدیم- هیدروژن در عضلات اسکلتى رت :

تعداد صفحات :۲۴

هدف از مطالعه حاضر عبارت است از تعیین اثر تمرین استقامتى بر میزان محتوى پروتئینى مبادله گر سدیم- هیدروژن و هم انتقال دهنده سدیم بى کربنات در عضلات اسکلتى بازکننده طویل انگشت شست (تند) و نعلى (کند) ۹۵ گرم انتخاب و به طور تصادفى /۷±10/ رت. بیست رت نژاد ویستار نر در سن چهار هفتگى با میانگین وزن ۸ ۲۰ و به m/min به دو گروه کنترل و تمرینى تقسیم شدند. تمرین استقامتى (دویدن روى نوارگردان با سرعت ۳۰ و به مدت ۳۵ دقیقه در هفته آخر) به مدت هفت هفته m/min مدت ۲۰ دقیقه و تدریجاً رسیدن به سرعت و (SOL) در گروه هاى تمرینى اعمال شد. ۴۸ ساعت پس از اتمام پروتکل تمرینى، رت ها تشریح و عضله نعلى با تکنیک NBC و ۱ NHE آن ها استخراج شد. میزان محتوى پروتئینى ۱ (EDL) بازکننده طویل انگشت شست چگالى image j و نرم افزار Scanning Densitometric وسترن بلاتینگ انجام گرفت و با استفاده از تکنیک تعیین شد. به منظور تعیین همگنى واریانس گروه ها از آزمون لوین، و برای تعیین NBC و ۱ NHE باندهاى ۱ مستقل استفاده شد. یافته هاى تحقیق نشان داد محتوى t معنادار بودن تفاوت متغیرها بین گروه هاى تحقیق از آزمون در گروه تمرینى به ترتیب ۳۲ و ۳۱ درصد نسبت به گروه کنترل افزایش EDL در عضله نعلى و NHE پروتئینى ۱ گروه تمرینى نسبت به EDL در عضله نعلى و NBC همچنین، افزایش محتوى پروتئینى ۱ .(P<0/ پیدا کرد ( ۰۵ در مجموع، نتایج تحقیق نشان داد تمرین استقامتى موجب .(P<0/ گروه کنترل به ترتیب ۲۰ و ۳۴ درصد بود ( ۰۵ در گروه تمرینى سالم مى شود. این الگوى بیان محتوى پروتئینى در NHE و ۱ NBC افزایش محتوى پروتئینى ۱ عضلات اسکلتى مختص تار عضلانى است که از لحاظ سوخت وسازی با یکدیگر متفاوت اند و نوعی سازگارى به منطبق مى سازد. pHi تمرین است که سلول عضلانى خود را با شرایط ویژه تمرین جهت کنترل و تنظیم