مقاله تعیین ظرفیت باربری جداری پی های عمیق با استفاده از داده های اصطکاکی آزمایش CPTu با توجه به تأثیر عوامل ابعادی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تعیین ظرفیت باربری جداری پی های عمیق با استفاده از داده های اصطکاکی آزمایش CPTu با توجه به تأثیر عوامل ابعادی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین ظرفیت باربری جداری پی های عمیق با استفاده از داده های اصطکاکی آزمایش CPTu با توجه به تأثیر عوامل ابعادی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین ظرفیت باربری جداری پی های عمیق با استفاده از داده های اصطکاکی آزمایش CPTu با توجه به تأثیر عوامل ابعادی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین ظرفیت باربری جداری پی های عمیق با استفاده از داده های اصطکاکی آزمایش CPTu با توجه به تأثیر عوامل ابعادی :

تعداد صفحات :۲۴

در سال های اخیر استفاده از آزمایش نفوذ مخروط به دلیل ساده، سریع، قابل اطمینان و اقتصادی بودن آن به یکی از عمومی ترین آزمایشات درجا تبدیل شده است. تأثیرات ابعادی بین مقاومت نوک شمع و مخروطCPT توسط محققین مختلفی مورد ارزیابی قرار گرفته، در حالی که در برقراری ارتباط بین مقاومت اصطکاکی CPT و مقاومت جداری شمع، تأثیر این عوامل کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله به بررسی تأثیر ابعادی موجود بین جداره CPT و شمع از نقطه نظر تفاوت در قطر و سرعت نفوذ با ارتباط دادن این عوامل به سطوح کرنشی به وجود آمده، پرداخته شده است. همچنین تأثیر تفاوت در سرعت نفوذ در ایجاد فشار آب حفره ای اضافی، که به خصوص در خاک های ریزدانه قابل توجه می باشد، در نظر گرفته شده است. پایگاه اطلاعاتی شامل ۴۲ مورد عملی از آزمایشات بارگذاری شمع به همراه پروفیل داده های آزمایش نفوذ مخروط از ۲۴ سایت مختلف جمع آوری شده است. سپس روشی در تعیین ظرفیت باربری جداری پی های عمیق با در نظر گرفتن تأثیرات ابعادی ارائه شده و به همراه ۴ روش Penpile توسط کلیزبی و همکارانش[Clisby et al. 1978] ، تومای و فخرو[Tummay and Fakhroo, 1981]، پرایس و واردل [Price and Wardle, 1982] و روش تاکسو و همکارانش [Takesue, 1998] مورد ارزیابی قرار گرفت. روش پیشنهادی دقت نسبتاً بالاتری نسبت به روش های فوق در تعیین ظرفیت باربری جداری پی های عمیق نشان داده است.