مقاله بررسی مقایسه ای اثربخشی و عوارض پروپولیس و شیمی درمانی و شیمی درمانی به تنهایی در درمان نئوادجوانت سرطان تخمدان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی مقایسه ای اثربخشی و عوارض پروپولیس و شیمی درمانی و شیمی درمانی به تنهایی در درمان نئوادجوانت سرطان تخمدان دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی مقایسه ای اثربخشی و عوارض پروپولیس و شیمی درمانی و شیمی درمانی به تنهایی در درمان نئوادجوانت سرطان تخمدان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی مقایسه ای اثربخشی و عوارض پروپولیس و شیمی درمانی و شیمی درمانی به تنهایی در درمان نئوادجوانت سرطان تخمدان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی مقایسه ای اثربخشی و عوارض پروپولیس و شیمی درمانی و شیمی درمانی به تنهایی در درمان نئوادجوانت سرطان تخمدان :

تعداد صفحات :۸

مقدمه: سرطان تخمدان، شایع ترین سرطان دستگاه تناسلی در زنان می باشد که اغلب هنگام تشخیص، در مرحله پیشرفته است. شیمی درمانی نئوادجوانت در موارد پیشرفته استفاده می شود، اما با عوارض مختلفی همراه است. پروپولیس ماده ای است که توسط زنبور عسل ساخته می شود. مطالعات اخیر اثر درمانی کمکی آن همراه با شیمی درمانی و کاهش عوارض و توکسیسیته شیمی درمانی را نشان می دهد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی و عوارض پروپولیس همراه با شیمی درمانی و شیمی درمانی به تنهایی در درمان نئوادجوانت سرطان تخمدان انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور بین سال های ۹۳-۱۳۹۲ بر روی زنان مبتلا به مراحل پیشرفته سرطان اپی تلیال تخمدان و نیازمند شیمی درمانی نئوادجوانت، در بخش انکولوژی زنان بیمارستان قائم (عج) و امید دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. افراد به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در کنار شیمی درمانی معمول، به یک گروه قرص پروپولیس و به یک گروه دارونما تجویز شد. دو گروه از نظر کاهش حجم تومور و میزان تومور مارکر CA125 و میزان تهوع، استفراغ، سیتوپنی، اختلال کبدی و امکان انجام جراحی سیتورداکتیو اپتیمال پس از درمان مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۳) و آزمون های من ویتنی، کروسکال والیس، ویلکاکسون و تست دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در هر دو گروهکاهش حجم تومور و میزان تومور مارکر CA125 کاهش مشخصی داشت، هرچند به ترتیب تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (۱۹/۰=p) (87/0=p). دو گروه از نظر میزان لکوپنی و تهوع و استفراغ تفاوت معنی داری نداشتند (۴۲/۰=p). اختلال کبدی در هیچ یک از بیماران وجود نداشت. در گروه پروپولیس تمام افراد جراحی سیتورداکتیواپتیمال شدند، اما در گروه دارونما در ۲ نفر (۲۵%) جراحی سیتورداکتیو اپتیمال قابل انجام نبود. نتیجه گیری: تجویز پروپولیس در کنار شیمی درمانی بدون داشتن تأثیر سوء، اثربخشی شیمی درمانی معمول را بهبود می بخشد.