مقاله بررسی ژنز و ارائه مدل ژنتیکی زون‌های آلتراسیون هیدروترمال گستره طارم قزوین -زنجان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی ژنز و ارائه مدل ژنتیکی زون‌های آلتراسیون هیدروترمال گستره طارم قزوین -زنجان دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی ژنز و ارائه مدل ژنتیکی زون‌های آلتراسیون هیدروترمال گستره طارم قزوین -زنجان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی ژنز و ارائه مدل ژنتیکی زون‌های آلتراسیون هیدروترمال گستره طارم قزوین -زنجان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی ژنز و ارائه مدل ژنتیکی زون‌های آلتراسیون هیدروترمال گستره طارم قزوین -زنجان :

تعداد صفحات:۱۶

چکیده:

یکی از زون‌های مهم آلونیتی- کائولینیتی ایران در پالئوسن تا الیگوسن که طول آن به صدها کیلومتر می‌رسد در شمال کشور از قزوین و زنجان تا در آذربایجان امتداد دارد. ماگماتیسم ائوسن بالایی و الیگوسن سبب افزایش درجه زمین گرمایی منطقه طارم شده و توده‌های خطی سینیتی و گرانیتی تقارن را در ژرفای کن تزریق نموده است . در اثر این فرایند محلول‌های گرم آبی حاوی مقادیر انبوه یون سولفات، دگرسانی گسترده‌ای را ایجاد کرده است. در نواحی مرکزی طارم از جمله سیردان، یوزباشی چای، نهران و زاجکندی محلول‌های گرمایی دارای یون سولفات و میزان اسیدیته بالا بوده و لذا به تشکیل یکان های آلونیتی به همراه یکان های کائولینیتی منجر شده است و در نواحی جنوبی از جمله پاکستان میزان اسیدیته و یون سولفات محلول‌های هیدروترمال کمتر بوده و کائولینیت به‌خوبی گسترش یافته است. تبعیت آلتراسیون ها از روند شکستگی‌ها و ساختارهای تکتونیکی همراهی بات با سنگ‌های آذرآواری و فقدان سنگ‌های رسوبی، فقدان کانی‌های دیاسپور و بوهمیت ، تطابق میزان سیلیس و آلومین سنگ‌های دگرسان با تیپ گرما بی، زوناسیون مشابه با تیپ اپی‌ترمال و حضور رگه‌های هیدروترمال و لکه‌های بازمانده سنگ مادر در بدن آلتراسیون همگی دلالت بر منشأ اپی‌ترمال بودن آلتراسیون منطقه طارم دارد. فراوانی کانی‌های اسیدی (آلونیتی- کائولینیت) و نبود آدولاریا در یکانهای مختلف آلتراسیون منطقه مورد مطالعه نشانگر این موضوع است که در منطقه تارانس سیستم اپی‌ترمال نوع اسیدی و اکسید آن ( HIGH SULFIDATION ) حاکم بوده است.