مقاله ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترلوکین-۲۷(-۹۶۴ A/G) با تظاهرات بالینی عفونت هلیکوباکتر پیلوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترلوکین-۲۷(-۹۶۴ A/G) با تظاهرات بالینی عفونت هلیکوباکتر پیلوری دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترلوکین-۲۷(-۹۶۴ A/G) با تظاهرات بالینی عفونت هلیکوباکتر پیلوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترلوکین-۲۷(-۹۶۴ A/G) با تظاهرات بالینی عفونت هلیکوباکتر پیلوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترلوکین-۲۷(-۹۶۴ A/G) با تظاهرات بالینی عفونت هلیکوباکتر پیلوری :

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری یکی از شایع ترین عوامل بیماری زای باکتریایی در انسان می باشد. تقریباً نیمی از جمعیت دنیا با این باکتری آلوده اند و به عنوان عامل مهم بیماری های گوارشی مانند التهاب مزمن معده، بیماری زخم معده و سرطان معده شناخته شده است. اینترلوکین-۲۷ یک سایتوکاین پیش التهابی می‌باشد که توسط سلول‌های (CD4+) Th ترشح شده و از طریق القای فاکتورهای مختلف باعث ایجاد و تقویت التهاب می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم ژن اینترلوکین-۲۷ در بیماران مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری و مقایسه آن با گروه شاهد انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی ۴۳۴ نفر انجام گردید. این افراد شامل ۱۴۹ بیمار (۱۰۰ مورد گاستریت و ۴۹ مورد زخم معده)، ۵۸ نفر افراد دارای گاستریت بدون هلیکوباکتر پیلوری و ۲۲۷ فرد سالم بودند. DNA ژنومی با روش نمکی استخراج گردید. ژنوتیپ‌های حاصل از پلی‌مرفیسم اینترلوکین-۲۷(-۹۶۴ A/G) با روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بین گروه های بیماران و شاهد مقایسه گردید. یافته ها: فراوانی آلل A در بیماران مبتلا به زخم معده بیشتر (۷۸.۵ درصد) از فراوانی آن در گروه سالم (۷۵.۶ درصد) بود. اما این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود. همچنین فراوانی ژنوتیپ ها نیز بین گروه های مختلف فاقد تفاوت معنی دار آماری بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که پلی مورفیسم ژن اینترلوکین-۲۷(-۹۶۴ A/G) دلیل تفاوت تظاهرات بالینی حاصل از عفونت با هلیکوباکتر نمی باشد. بنابراین مطالعه سایر مناطق پلی مورفیک اینترلوکین ۲۷ توصیه می گردد.