مقاله بررسی شیوع ژنهای int1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونههای بالینی در تهران
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله بررسی شیوع ژنهای int1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونههای بالینی در تهران دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی شیوع ژنهای int1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونههای بالینی در تهران کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی شیوع ژنهای int1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونههای بالینی در تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی شیوع ژنهای int1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از نمونههای بالینی در تهران :
تعداد صفحات :۱۷
سابقه و هدف: اسینتوباکتر بامانی یک کوکوباسیل گرم منفی میباشد که به طور فزایندهای به عنوان یکی از عوامل مهم عفونتهای بیمارستانی گزارش می شود. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی اینتگرون کلاس ۱ و ژن های کد کننده آنزیم های تغییر دهنده آمینوگلیکوزید ها تیپ های aadA2 وaadB در میان سویههای اسینتوباکتر بامانی انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه به صورت مقطعی-توصیفی بر روی ۳۳ نمونه از اسینتوباکتر بامانی جدا شده از بیماران مراجعه کننده به دو بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) و شهید مدرس تهران انجام گردید. مقاومت آنتیبیوتیکی سویهها با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و مطابق با دستورالعمل CLSI تعیین شد. حضور ژنهای int-1، sul1، aadA2 وaadB در سویههای بالینی با استفاده از روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: فراوانی ژنهای intI1، sul1، aadA2 و aadB در سویههای اسینتوباکتر بامانی به ترتیب معادل ۵۱.۵، ۵۱.۵، ۲۴.۲ و ۳۶.۴ درصد گزارش شد. در این مطالعه تمامی سویهها دارای مقاومت چندگانه آنتیبیوتیکی بودند و بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمپیسیلین، پنیسیلین، سفیکسیم، سفالوتین، سفتیزوکسیم، نالیدیکسیکاسید، کلیندامایسین، کلرامفنیکل، سولفومتاکسازول-تریمتوپریم و استرپتومایسین (۱۰۰%) وجود داشت. همچنین کمترین میزان مقاومت در آنتی بیوتیک های جنتامایسین (۶۶.۷ درصد) و تتراسایکلین (۶۹.۷ درصد) مشاهده گردید. نتیجه گیری: ارتباط معنیداری بین حضور اینتگرون کلاس ۱ و مقاومت به یک آنتی بیوتیک وجود داشت. با این حال، این ارتباط در بسیاری از سویهها که مقاومت به بقیه آنتیبیوتیکها نشان میدادند قابل توجه نیست. این یافته حاکی از این است که علاوه بر اینتگرونها، دیگر عوامل ایجاد کننده مقاومت مانند ترانسپوزون و پلاسمید نیز ممکن است در ایجاد مقاومت نقش داشته باشند.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.