مقاله بررسی اثر کورکومین بر سلول‏های نوروپروژنیتور کورتکس جنین رت در شرایط in vitro

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی اثر کورکومین بر سلول‏های نوروپروژنیتور کورتکس جنین رت در شرایط in vitro دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر کورکومین بر سلول‏های نوروپروژنیتور کورتکس جنین رت در شرایط in vitro  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر کورکومین بر سلول‏های نوروپروژنیتور کورتکس جنین رت در شرایط in vitro،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر کورکومین بر سلول‏های نوروپروژنیتور کورتکس جنین رت در شرایط in vitro :

تعداد صفحات :۱۶

هدف: کورکومین یک رنگیزه زرد است که از زردچوبه به دست می آید. دارای خواص ضد سرطانی وآنتی اکسیدانی می‏باشد و احتمال می‏رود که نقش به سزایی در جلوگیری از بیماری‏های تحلیل برنده مغز ایفا کند. اما تاکنون اثرات آن بر روی سیستم عصبی در دوران جنینی به خوبی مطالعه نشده است. در این مطالعه اثر کورکومین بر سلول‏های پروژنیتور عصبی (NPC) کورتکس جنین رت درشرایط محیط کشت (in vitro) بررسی شده است.
مواد و روش‏ها: کورتکس جنین‏های ۵/۱۵ روزه رت نژاد ویستار در شرایط استریل جدا شده و به‏روش آنزیمی به سوسپانسیون سلولی تبدیل شدند. سوسپانسیون سلولی در محیط کشت DMEM/F12 و N2 و۱ درصد آنتی بیوتیک و میتوژن ها (EGF10ng/ml و۲۰ng/ml FGF-b) کشت داده شد و سلول‏ها با غلظت‏های متفاوت کورکومین (۱/۰ ،۵/۰ ،۱ میکرومولار) مورد تیمار قرار گرفتند. بقای سلولی با تست MTT سنجیده شد و بررسی‏های ایمونوسیتوشیمیایی با استفاده از نشانگرآستروسیتی (GFAP) صورت گرفت. داده ها، با روش ANOVA یک طرفه و سنجش Tukey′s post hoc مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: این بررسی نشان داد که تیمار NPC های کورتکس جنین رت با غلظت‏های مختلف کورکومین به‏ویژه غلظت ۵/۰ میکرومولار اثرات معنی داری بر تکثیر و تمایز این سلول‏ به آستروسیت‏ها دارد.
نتیجه گیری: کورکومین اثرات دوگانه بر کشت NPC ها دارد: غلظت‏های پایین آن تکثیر وتمایز NPC ها را تحریک می‏کند در حالی‏که غلظت‏های بالای کورکومین سمی است. NPC در طی تکوین جنینی به نورون‏ها و سلول‏های گلیال تمایز می‏یابند که مهم‏ترین آنها آستروسیت ها هستند.