مقاله تأثیر مصرف گلوکز بر مقادیر AGRP، انسولین و گلوکز پلاسما پس از یک وهله فعّالیّت دایرهای مقاومتی در کشتیگیران آزادکار جوان
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تأثیر مصرف گلوکز بر مقادیر AGRP، انسولین و گلوکز پلاسما پس از یک وهله فعّالیّت دایرهای مقاومتی در کشتیگیران آزادکار جوان دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تأثیر مصرف گلوکز بر مقادیر AGRP، انسولین و گلوکز پلاسما پس از یک وهله فعّالیّت دایرهای مقاومتی در کشتیگیران آزادکار جوان کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر مصرف گلوکز بر مقادیر AGRP، انسولین و گلوکز پلاسما پس از یک وهله فعّالیّت دایرهای مقاومتی در کشتیگیران آزادکار جوان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تأثیر مصرف گلوکز بر مقادیر AGRP، انسولین و گلوکز پلاسما پس از یک وهله فعّالیّت دایرهای مقاومتی در کشتیگیران آزادکار جوان :
تعداد صفحات :۲۱
چکیده مقدّمه: AGRP، یک نرو پپتید مترشحه از هسته کمانی هیپوتالاموس است و نقش مهمّی در تعادل انرژی، کنترل وزن و دریافت غذا ایفا میکند. گزارش شده است که شرایط منفی تعادل انرژی، موجب افزایش مقادیر AGRP میشود و با ایجاد شرایط مثبت تعادل انرژی ( بازسازی منابع انرژی) متوقّف میشود. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی اثر مصرف قند خوراکی (گلوکز) پس از یک فعّالیّت دایرهای مقاومتی بر روی AGRP، انسولین و گلوکز پلاسماست. مواد و روش: برای این منظور ۱۶ کشتیگیر آزادکار جوان (سن,۲۲/۲۹±./9 وزن ۷۵/۴۵±12/9 و شاخص توده بدنیBMI 26/23±2/60) به طور تصادفی انتخاب شدند و مجدداً به طور تصادفی به۲ گروه قند (۱ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، تعداد ۸ نفر) و گروه آب) تعداد ۸ نفر تقسیم شدند. از آزمودنیها خواسته شد یک فعّالیّت دایرهای مبتنی بر فنون کشتی ( WTBCE) را اجرا کنند. نمونهگیری خونی در سه مرحله، قبل، بلافاصله پس از فعّالیّت و ۹۰ دقیقه پس از خوراندن محلول گلوکز انجام شد. جهت اندازهگیری AGRP پلاسما از کیت تجاری ELISA استفاده شد. دادهها با استفاده از روش آنالیز واریانس در اندازهگیریهای مکرّر و آزمون تعقیبی LSD در سطح معناداری Pیافتهها: تفاوت معناداری در سطوح AGRP (Pنتیجهگیری: افزایش سطوح AGRP پلاسمایی بلافاصله بعد از فعّالیّت، حاکی از آن است که فعّالیّت حاد طرّاحیشده موجب تحلیل انرژی و ایجاد تعادل منفی انرژی شده است. همچنین نشان داده شد که مصرف قند خوراکی موجب افزایش مقادیر گلوکز پلاسمایی و با افزایش رهایش انسولین توانسته ازدیاد سطوح AGRP ناشی از فعّالیّت شدید را مهار نماید. بنابراین شاید بتوان گفت که اثر اشتهاآوری پس از یک فعّالیّت شدید از طریق AGRP اعمال شده و بالارفت این پپتید برای بازسازی ذخایر از دست رفته انرژی ضروری میباشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.