مقاله تاثیر تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی لیپوکالین-۲، تعداد سلولهای سفید خون و شاخص مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تاثیر تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی لیپوکالین-۲، تعداد سلولهای سفید خون و شاخص مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲ دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تاثیر تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی لیپوکالین-۲، تعداد سلولهای سفید خون و شاخص مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲ کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی لیپوکالین-۲، تعداد سلولهای سفید خون و شاخص مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تاثیر تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی لیپوکالین-۲، تعداد سلولهای سفید خون و شاخص مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲ :
تعداد صفحات :۱۷
سابقه و هدف: لیپوکالین-۲ آدیپوکینی است که به میزان بالایی در بافت چربی سفید بیان میشود و به نظر میرسد بر متابولیسم گلوکز و حساسیت انسولینی اثرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین مقاومتی دایرهای بر سطوح پلاسمایی لیپوکالین-۲ مردان دیابتی بود. مواد و روشها: شانزده مرد مبتلا به دیابت نوع ۲ با میانگین سن ۷.۹ ± 49.2 سال، وزن ۱۱.۴ ± 81.6 کیلوگرم و شاخص توده بدن ۳.۹ ± 28.1 به طور تصادفی به دو گروه کنترل (تعداد = ۸) و تمرین مقاومتی (تعداد = ۸) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه تمرین ۸ هفته تمرین مقاومتی دایرهای با شدت ۵۰ تا ۸۰ درصد یک تکرار بیشینه را (۳ روز در هفته) انجام دادند. شاخصهای پیکرسنجی و سطوح ناشتای گلوکز، انسولین و لیپوکالین-۲ پلاسمایی همراه با هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)، شاخص مقاومت انسولینی (HOMA-IR) و تعداد سلولهای سفید خون (WBC) در ابتدا و پایان مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها: تمرین مقاومتی موجب کاهش معنیدار سطوح پلاسمایی انسولین، HbA1c و WBC مردان دیابتی شد (۰.۰۵>P). تغییرات غلظت پلاسمایی گلوکز و مقادیر HOMA-IR در گروه تمرین مقاومتی در مقایسه با گروه کنترل معنیدار بود (۰.۰۵>P). غلظت پلاسمایی لیپوکالین-۲ در گروه تمرین با افزایش همراه بود (۰.۰۵>P) که این تغییرات تفاوت معنیداری در مقایسه با گروه کنترل داشت (۰.۰۵>P). بحث و نتیجه گیری: یافتههای تحقیق حاضر بیانگر آن است که تمرین مقاومتی دایرهای میتواند روش مداخلهی موثری در بهبود نیمرخ متابولیکی و التهابی در مردان مبتلا به دیابت نوع ۲ باشد. افزایش غلظت پلاسمایی لیپوکالین-۲ احتمالاً ساز و کاری جبرانی در بهبود متابولیسم این بیماران است.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.