مقاله تاثیر اکسینهای IBA، NAA و ۲ ۴- D بر تولید و رشد کالوس در گونه سرخدار (Taxus baccata L.) در شرایط درون شیشهای
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تاثیر اکسینهای IBA، NAA و ۲ ۴- D بر تولید و رشد کالوس در گونه سرخدار (Taxus baccata L.) در شرایط درون شیشهای دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تاثیر اکسینهای IBA، NAA و ۲ ۴- D بر تولید و رشد کالوس در گونه سرخدار (Taxus baccata L.) در شرایط درون شیشهای کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر اکسینهای IBA، NAA و ۲ ۴- D بر تولید و رشد کالوس در گونه سرخدار (Taxus baccata L.) در شرایط درون شیشهای،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تاثیر اکسینهای IBA، NAA و ۲ ۴- D بر تولید و رشد کالوس در گونه سرخدار (Taxus baccata L.) در شرایط درون شیشهای :
تعداد صفحات :۲۴
سابقه و هدف: سرخدار یکی از با ارزشترین گونههای سوزنیبرگ جنگلهای شمال ایران است که گونهای سایهپسند بوده و از آستارا تا علیآباد کتول استان گلستان پراکنش دارد. این گونه ضمن داشتن ارزش فراوان از نظر ذخایر ژنتیکی، جنگلشناسی و اکولوژیکی، در صنعت دارویی نیز جایگاه ویژهای دارد. از آنجائیکه کالوس به عنوان ماده اولیه برای کشتهای سلولی و تولید متابولیتهای ثانویه و نیز تولید گیاهچه به روش غیرمستقیم ضروری میباشد، لذا به منظور پیشنهاد ریزنمونه مناسب و غلظت معینی از تنظیمکنندههای رشد جهت تولید کالوس، تأثیر اکسینهای ایندول بوتریک اسید (IBA)، نفالین استیک اسید (NAA) و ۲و ۴ دیکلروفنوکسی استیک اسید (۲, ۴- D) بر میزان تولید و رشد کالوس سرخدار در شرایط درون شیشهای مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در این پژوهش از قسمتهای مختلف درخت نظیر برگ، ساقههای جوان و جوانههای رویشی ریز نمونههایی به طول ۵/۱ سانتیمتر تهیه شد. برای سترونسازی ریزنمونهها از روشهای مختلفی استفاده شد. ریزنمونهها پس از سترونسازی در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) کشت شدند. جهت القاء کالوس از هورمونهای IBA، NAA و ۲,۴- D در چهار سطوح ۰، ۳/۰، ۳ و ۶ میلیگرم در لیتر استفاده شد. به منظور جلوگیری از تجزیه اکسینها و جذب بهتر آنها توسط بافت ریزنمونه، کلیه ریزنمونهها به مدت یک هفته در شرایط تاریکی نگه داشته شدند. برای هر یک از ریزنمونههای ساقه، برگ و جوانه منحنی رشد کالوس ترسیم گردید. تجزیه و تحلیل دادهها توسط آزمون تجزیه واریانس و آزمون دانکن انجام شد. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که بهترین روش برای سترونسازی ریزنمونهها استفاده از اتانول ۷۰ درصد (۱ دقیقه) و کلرید جیوه ۲/۰ درصد و کلرور کلسیم ۲/۰ درصد (۱ دقیقه) میباشد. بیشترین درصد قهوهای شدن به ریزنمونههای جوانه در غلظت ۶ میلیگرم در لیتر NAA تعلق داشت. ریزنمونههای برگ از نظر پدیده قهوهای شدن از وضعیت بهتری برخوردار بودند، بطوریکه در غلظتهای مختلف IBA و ۲, ۴- D هیچگونه آثار قهوهای شدن مشاهده نشد. بیشترین وزن تر و خشک کالوس به ریزنمونههای ساقه و جوانه تعلق داشت که به ترتیب تحت تیمار هورمونهای ۲, ۴- D و NAA با غلظت ۳ میلیگرم در لیتر بودند. ضمناینکه کالوسهای تولید شده دارای بافت و رنگ متفاوتی بودند. بیشتر ریزنمونههای جوانه در غلظت ۳/۰ میلیگرم در لیتر NAA وضعیت طبیعی خود را حفظ کرده ولی عمده جوانهها در غلظت ۶ میلیگرم در لیتر IBA و ۲, ۴- D به کالوس تبدیل شدند. منحنیهای رشد کالوس در ریزنمونه های مختلف نشان دادند که شروع کالوسدهی و رشد آن دارای سرعت نسبتاً پائینی است. نتیجه گیری: درصورتیکه هدف، تولید کالوس از ریزنمونههای ساقه و برگ سرخدار باشد،۲, ۴- D با غلظت ۳ میلیگرم در لیتر، و برای تولید کالوس از جوانه انتهایی غلظت ۳ میلیگرم در لیتر NAA و چنانچه تولید گیاهچه از جوانههای سرخدار مد نظر باشد غلظت ۳/۰ میلیگرم NAA به عنوان پروتکلهایی مناسب، پیشنهاد میگردند.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.