مقاله بررسی و مقایسه خصوصیات بیوشیمیایی، ساختار مولکولی و روند تکامل ژنتیکی دو آیزوفرم تیوردوکسین نوع h از گیاه انگور عسکری (Vitis vinifera L. cv. Askari)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی و مقایسه خصوصیات بیوشیمیایی، ساختار مولکولی و روند تکامل ژنتیکی دو آیزوفرم تیوردوکسین نوع h از گیاه انگور عسکری (Vitis vinifera L. cv. Askari) دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی و مقایسه خصوصیات بیوشیمیایی، ساختار مولکولی و روند تکامل ژنتیکی دو آیزوفرم تیوردوکسین نوع h از گیاه انگور عسکری (Vitis vinifera L. cv. Askari)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی و مقایسه خصوصیات بیوشیمیایی، ساختار مولکولی و روند تکامل ژنتیکی دو آیزوفرم تیوردوکسین نوع h از گیاه انگور عسکری (Vitis vinifera L. cv. Askari)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی و مقایسه خصوصیات بیوشیمیایی، ساختار مولکولی و روند تکامل ژنتیکی دو آیزوفرم تیوردوکسین نوع h از گیاه انگور عسکری (Vitis vinifera L. cv. Askari) :

تعداد صفحات :۲۸

تیوردوکسین­ها (Trxs) پروتئین­هایی کوچک و مقاوم در برابر حرارت هستند که در واکنش­های تبادلی دی­تیول/دی­سولفید شرکت می­کنند. در مقایسه با سایر موجودات زنده، گیاهان حاوی شش نوع تیوردوکسین مختلف شامل f، h، m، o، x و y می­باشند که تیوردوکسین نوع h با داشتن اشکال چندگانه، در فرآیندهای مختلفی همچون محافظت سلول در برابر تنش اکسیداتیو و تنش­های زنده و غیرزنده دخالت دارد. دو ژن تیوردوکسین نوع h، تحت عناوین VvTrxh4 و VvCxxS2، از بافت حبه گیاه انگور عسکری (Vitis vinifera L. cv. Askari) با استفاده از روش واکنش زنجیره­ای پلی­مراز با نسخه­برداری معکوس (RT-PCR) جداسازی و در ناقل پلاسمیدی pUC19 همسانه­سازی شده و خصوصیات بیوشیمیایی، ساختار مولکولی و روند تکامل ژنتیکی آن­ها مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. بررسی توالی نوکلئوتیدی نشان داد که چارچوب خواندنی ژن­های همسانه­سازی شده VvTrxh4 و VvCxxS2 به ترتیب bp345 و bp 381 طول داشته و پروتئین­هایی با ۱۱۴ و ۱۲۶ اسیدآمینه را کد می­کنند. بررسی توالی پروتئینی نشان داد که ژن VvTrxh4 دارای جایگاه فعال معمول WCGPC بوده، در حالی که جایگاه فعال ژن VvCxxS2 به صورت غیرمعمول و به شکل WCIPS می­باشد. وزن مولکولی محاسبه شده و نقطه آیزوالکتریک پیش­بینی شده پروتئین VvTrxh4 به ترتیب برابر ۷۶/۱۲ کیلودالتون و ۲۲/۵ و پروتئین VvCxxS2 به ترتیب برابر ۲۵/۱۴ کیلودالتون و ۶۸/۴ می­باشد. بررسی­های ساختاری نشان داد که پروتئین­های بدست آمده از نظر ساختار سه­بعدی مشابه می­باشند. در حالی که بررسی­های فیلوژنتیکی ژن­های همسانه­سازی شده با تیوردوکسین­های سایر گیاهان نشان داد که این ژن­ها متعلق به زیرگروه­های متفاوت می­باشند. در این تحقیق ژن VvTrxh4 متعلق به کلاس A از زیرگروه I بوده، اما ژن VvCxxS2 به کلاس B از زیرگروه III تیوردوکسین­های نوع h تعلق دارد