مقاله تمایز روش دیالکتیکی سقراط و افلاطون

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تمایز روش دیالکتیکی سقراط و افلاطون دارای ۴۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تمایز روش دیالکتیکی سقراط و افلاطون  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تمایز روش دیالکتیکی سقراط و افلاطون،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تمایز روش دیالکتیکی سقراط و افلاطون :

تعداد صفحات :۴۲

روش دیالکتیکی، ریشه‌های مشخصی در اندیشه فلسفی یونان پیش‌افلاطونی دارد. این ریشه‌ها را می‌توان از هراکلیتوس و پارمنیدس تا سوفیست‌ها یافت، و از آن‌جا می‌توان نخستین کاربرد منظم آن را نزد سقراط مشاهده کرد، هرچند زنون الئایی از جانب ارسطو به غلط به‌عنوان مبدع روش دیالکتیکی معرفی شده است. افلاطون در این روش میراث‌دار سقراط محسوب می‌شود، اما تمایز آشکاری میان روش دیالکتیکی سقراط و افلاطون مشاهده می‌شود. تمایزی که با تکیه بر آموزه مُثل آشکارتر هم می‌شود. این تمایز مبتنی‌بر تعارض آموزه مُثل با نادانی سقراط است؛ سقراط روش دیالکتیکی را به این دلیل به‌کار می‌گرفت که، نشان دهد روش منطقی‌اش او را از اظهار نظر قاطعانه مبتنی‌بر دانایی بر حذر می‌دارد؛ وظیفه او فقط ویرایش است، ویرایشی که انتهایی بر آن متصور نیست. اما افلاطون با واردساختن آموزه مُثل در این روش، آن را به‌کلی دگرگون می‌کند؛ با ورود این آموزه روشن می‌شود که انتهای روش دیالکتیکی، کشف «مثال» موضوع مورد بحث است.
در این مقاله می‌خواهیم نشان دهیم که:
۱. ریشه‌های روش دیالکتیکی در اندیشه فلسفی یونان پیش‌افلاطونی ‌کشف‌شدنی است؛
۲. زنون الئایی احتمالاً ربط خاصی به روش دیالکتیکی ندارد؛
۳. آموزه مُثل از آن افلاطون است، نه سقراط؛
۴. افزوده‌شدن این آموزه به روش دیالکتیکی، تأثیر روشنی در تعیین پایانه جست‌وجوی منطقی دارد؛ یا به عبارت بهتر، روش دیالکتیکی در پرتو آموزه مُثل، با روش دیالکتیکی بدون این آموزه، متمایز است.