مقاله اثر کم کاری تجربی تیروئید بر برخی پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر کم کاری تجربی تیروئید بر برخی پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر کم کاری تجربی تیروئید بر برخی پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر کم کاری تجربی تیروئید بر برخی پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر کم کاری تجربی تیروئید بر برخی پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی :

تعداد صفحات :۱۶

با توجه به اثر برخی از آلاینده‌ها بر عملکرد غده‌ی تیروئید و به منظور بررسی اثر کاهش هورمون‌های تیروئیدی بر برخی پارامترهای بیوشیمیایی خون کپور ماهیان این مطالعه انجام گردید. ماهیان به چهار گروه ۳۰ قطعه‌ای تقسیم شدند. گروه‌ها، به ترتیب صفر (شاهد)، ۳، ۹ و ۲۷ میلی‌گرم در لیتر پروپیل تیواوراسیل را در آب، به مدت یک ماه دریافت کردند. پس از یک ماه، نیمی از ماهیان هر گروه خون‌گیری شدند و وزن ماهیان، میزان هورمون‌های تیروئیدی، تری‌گلیسرید، کلسترول‌تام، HDL-c، LDL-c، گلوکز و اوره سرم اندازه‌گیری گردید و سپس مصرف دارو قطع و بقیه‌ی ماهیان پس از یک ماه همانند مرحله‌ی قبل، مورد بررسی قرار گرفتند. در مقایسه با گروه‌های مختلف، هورمون‌های تیروئیدی در مرحله‌ی اوّل تفاوت معنی‌داری نشان ندادند (۰۵/0p>)؛ امّا در مرحله‌ی دوم مقدار T4 در گروه‌های آزمایشی نسبت به گروه شاهد کاهش و T3 در گروه‌های ۳ و ۹ میلی‌گرم در لیتر نسبت به گروه ۲۷ میلی‌گرم و کنترل افزایش نشان داد (۰۵/0p<). تری‌گلیسرید در مرحله‌ی اوّل در گروه‌های ۳ و ۹ میلی‌گرم در لیتر از گروه شاهد بیشتر بود (۰۵/0p<). غلظت HDL-c در مرحله‌ی دوم در گروه ۳ میلی‌گرم بیشتر از گروه‌های شاهد و ۲۷ میلی‌گرم در لیتر بود (۰۵/0p<). گلوکز در مرحله‌ی دوم در گروه ۹ میلی‌گرم در لیتر با کاهش معنی‌دار نسبت به گروه کنترل همراه بود (۰۵/0p<). اوره نیز در گروه‌های تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل افزایش نشان داد. بر این اساس، هورمون‌های تیروئیدی به صورت تأخیری به تیمار انجام شده پاسخ دادند و تغییرات آن‌ها به صورت وابسته به مقدار، متغیّرهای مورد مطالعه را تحت تأثیر قرار داده است.