مقاله مقایسه اثردگزامتازون، متوکلوپرامید و ترکیب دگزامتازون- متوکلوپرامید در جلوگیری از تهوع واستفراغ متعاقب جراحی در مدل حیوانی سگ
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله مقایسه اثردگزامتازون، متوکلوپرامید و ترکیب دگزامتازون- متوکلوپرامید در جلوگیری از تهوع واستفراغ متعاقب جراحی در مدل حیوانی سگ دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مقایسه اثردگزامتازون، متوکلوپرامید و ترکیب دگزامتازون- متوکلوپرامید در جلوگیری از تهوع واستفراغ متعاقب جراحی در مدل حیوانی سگ کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه اثردگزامتازون، متوکلوپرامید و ترکیب دگزامتازون- متوکلوپرامید در جلوگیری از تهوع واستفراغ متعاقب جراحی در مدل حیوانی سگ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مقایسه اثردگزامتازون، متوکلوپرامید و ترکیب دگزامتازون- متوکلوپرامید در جلوگیری از تهوع واستفراغ متعاقب جراحی در مدل حیوانی سگ :
تعداد صفحات :۶
زایلازین داروی پیش بیهوشی میباشد که دارای اثرات استفراغی است. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر دگزامتازون، متوکلوپرامید و ترکیب دگزامتازون- متوکلوپرامید در جلوگیری از تهوع متعاقب تزریق زایلازین انجام شد. ۱۵ قلاده سگ نر نژاد مخلوط با متوسط وزن ۵ ± 9/18 کیلوگرم درسه گروه پنجتایی شامل گروه دگزامتازون وریدی(mg/kg 1)، گروه متوکلوپرامید وریدی (mg/kg 5/0) و ترکیب دگزامتازون- متوکلوپرامید(mg/kg1-5/0) متعاقب بیهوشی سگها، به صورت تصادفی انتخاب شدند. در تمام گروهها ابتدا توسط دیازپام (mg/kg 2/0 ) وریدی به عنوان آرام بخش، سپس زایلازین(mg/kg 2) وریدی و بالاخره مورفین(mg/kg 2) وریدی استفاده شد. بلافاصله داروهای دگزامتازون، متوکلوپرامید درگروههای مذکور تزریق و تحت عمل لاپاراتومی قرارگرفتند. زمان بیهوشی، زمان بازیابی و علائم مربوط به تهوع در زمانهای۳۰ دقیقه، ۲، ۴، ۸ و۲۴ ساعت پس از بیهوشی ارزیابی و نتایج با استفاده ازآزمون آماریANOVA بررسی و (۵۰/۰ P <) معنی دار در نظر گرفته شد. در گروه دگزامتازون طول دوره بیهوشی ۸/۲±2/48 دقیقه، درگروه متوکلوپرامید ۳/۲±7/51 دقیقه و درگروه دگزامتازون- متوکلوپرامید ۵±7/45 دقیقه بود. اختلاف آماری معنیداری بین سه گروه از لحاظ طول دوره بیهوشی مشاهده نشد(۰۵/۰< P ). در هیچ یک از سه گروه تهوع واستفراغ مشاهده نشد. تجویز داروهای دگزامتازون و متوکلوپرامید به صورت تنها یا ترکیب با یکدیگر به طور کامل رخداد استفراغ را در طول بیهوشی و زمان بازیابی کنترل میکند
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.