مقاله شناسایی و تعیین تنوع گونهای شکمپایان جزیره هرمز: معرفی دو گونه حلزون جدید در سواحل ایرانی خلیج فارس
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله شناسایی و تعیین تنوع گونهای شکمپایان جزیره هرمز: معرفی دو گونه حلزون جدید در سواحل ایرانی خلیج فارس دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله شناسایی و تعیین تنوع گونهای شکمپایان جزیره هرمز: معرفی دو گونه حلزون جدید در سواحل ایرانی خلیج فارس کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله شناسایی و تعیین تنوع گونهای شکمپایان جزیره هرمز: معرفی دو گونه حلزون جدید در سواحل ایرانی خلیج فارس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله شناسایی و تعیین تنوع گونهای شکمپایان جزیره هرمز: معرفی دو گونه حلزون جدید در سواحل ایرانی خلیج فارس :
تعداد صفحات :۲۱
پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تعیین تنوع گونهای شکمپایان ناحیه جزر و مدی جزیره هرمز انجام شد. نمونهبرداری از شکمپایان در چهار فصل و با ۹ بار پرتاب تصادفی کوادرات (به ابعاد ۵/۰× 5/0متر) در هفت ایستگاه انتخابی انجام شد. نمونههای جمعآوری شده از درون کوادراتها، به تفکیک هر ایستگاه، به آزمایشگاه منتقل و با کلیدهای شناسایی معتبر شناسایی شدند. تأیید شناسایی گونهای توسط موزه Conchology دانشگاه توکیو انجام شد. تعداد شکمپایان شناسایی شده در ایستگاههای مطالعه شده ۴۹ گونه بود که از میان آنها، دو گونه Turicula nelliae و Linatella caudata برای نخستین بار در سواحل ایرانی خلیج فارس مشاهده شدند. ایستگاه شرق مرکز تحقیقات محیط زیست دریایی با دارا بودن ۲۸ گونه شکمپا، دارای بیشترین تعداد گونهها بود. همچنین، بیشترین تعداد شکمپایان مشاهده شده در یک فصل را فصل زمستان با ۳۵ گونه و کمترین تعداد را فصل تابستان با ۲۸ گونه به خود اختصاص دادند. شاخصهای تنوع گونهای شانون-وینر، غالبیت گونهای سیمپسون، غنای گونهای مارگالف و یکنواختی اونس در ایستگاههای مختلف اندازهگیری شدند. بر این اساس، ایستگاه ۱ (شرق مرکز تحقیقات محیط زیست) دارای بیشترین تنوع و غنای گونهای و ایستگاه ۶ (غرب جزیره) دارای بیشترین غالبیت گونهای بودند. ایستگاه ۳ (جنگل حرا) دارای کمترین تنوع، غالبیت و غنای گونهای و بیشترین میزان شاخص یکنواختی بود.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.