مقاله اثرات سطوح اسیدهای آمینه و روش های خوراک دهی بر عملکردو خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی سویه آرین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثرات سطوح اسیدهای آمینه و روش های خوراک دهی بر عملکردو خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی سویه آرین دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثرات سطوح اسیدهای آمینه و روش های خوراک دهی بر عملکردو خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی سویه آرین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثرات سطوح اسیدهای آمینه و روش های خوراک دهی بر عملکردو خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی سویه آرین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثرات سطوح اسیدهای آمینه و روش های خوراک دهی بر عملکردو خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی سویه آرین :

تعداد صفحات :۲۴

با هدف بررسی اثرات روش خوراک­دهی و سطح اسیدهای آمینه بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه­های گوشتی سویه آرین، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی و به روش فاکتوریل با سه سطح خوراک­دهی و دو سطح اسید آمینه انجام شد. برای این منظور، از ۸۲۸ قطعه جوجه­ خروس یک روزه استفاده گردید. هر گروه آزمایشی شامل ۶ تکرار و ۲۳ قطعه جوجه بود. سطوح اسید آمینه لیزین (سطح پیشنهادی سویه آرین و سطح ۸ درصد بیشتر از آن) از روز نخست پرورش و روش­های خوراک­دهی پس از ۱۰ روزگی اعمال شدند. در روش خوراک­دهی متناوب، حذف دان در چند وعده انجام شد و در روش خوراک­دهی پیوسته، حذف دان تنها در یک مرحله صورت گرفت. جیره­ها در چهار مرحله ۰ تا ۱۱، ۱۲ تا ۲۴، ۲۵ تا ۳۶ و ۳۷ تا ۴۹ روزگی اعمال گردیدند. وزن بدن، مصرف خوراک و تلفات ثبت شدند. در ۴۹ روزگی، پنج قطعه پرنده از هر تکرار کشتار و قسمت­های مختلف لاشه شامل سینه، ران، پشت، کمر و چربی حفره بطنی به صورت درصدی از وزن زنده مشخص شد. افزایش سطح اسیدهای آمینه در ۱۱، ۲۴، ۳۶ و ۴۵ روزگی باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک شد )۰۵/۰(P<. با افزایش سطح اسیدهای آمینه ضروری در جیره سرعت رشد بهبود یافت به­طوری که در ۳۶، ۴۵ و ۴۹ روزگی تفاوت معنی­دار مشاهده شد. مصرف خوراک با افزایش سطح اسیدهای آمینه در ۱۱، ۲۴ و ۳۶ روزگی کمتر شد ولی در سنین ۴۵ و ۴۹ روزگی افزایش یافت. محدودیت خوراک سبب بهبود معنی­دار ضریب تبدیل خوراک شد )۰۵/۰(P<. شدت محدودیت خوراک با بهبود ضریب تبدیل خوراک رابطه مستقیم داشت. به­طوری که خوراک­دهی متناوب سبب کاهش بیشتر ضریب تبدیل خوراک شد. مصرف خوراک با اعمال محدودیت کاهش یافت اما تفاوت­ها تنها در ۲۴ و ۴۵ روزگی معنی­دار شدند )۰۵/۰(P<. محدودیت خوراک سبب کاهش معنی­دار )۰۵/۰(P< درصد سینه شد. به­طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که برنامه­های محدودیت خوراک اثر منفی بر عملکرد جوجه­های گوشتی ندارد. همچنین نتایج نشان دادند که به جای استفاده از سطوح بیشتر اسیدهای آمینه در جیره جوجه­های گوشتی می­توان از سطح کمتر اسیدهای آمینه به همراه اعمال برنامه مناسب خوراک­دهی استفاده نمود