مقاله ارزیابی مقاومت نسبی ژنوتیپهای گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به بیماری بوتهمیری فوزاریومی در استان اصفهان
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله ارزیابی مقاومت نسبی ژنوتیپهای گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به بیماری بوتهمیری فوزاریومی در استان اصفهان دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله ارزیابی مقاومت نسبی ژنوتیپهای گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به بیماری بوتهمیری فوزاریومی در استان اصفهان کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی مقاومت نسبی ژنوتیپهای گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به بیماری بوتهمیری فوزاریومی در استان اصفهان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله ارزیابی مقاومت نسبی ژنوتیپهای گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به بیماری بوتهمیری فوزاریومی در استان اصفهان :
تعداد صفحات :۲۱
بوتههای آلوده به بیماری بوتهمیری از مزارع گلرنگ در استان اصفهان جمعآوری و از آنها شش جدایه قارچ Fusarium solani جداسازی و بیماریزایی آنها در گلخانه اثبات شد. بیست و یک ژنوتیپ گلرنگ به منظور بررسی واکنش آنها به بیماری بوتهمیری در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. آلودگی مصنوعی در آزمایشگاه با قرار دادن بذرهای جوانه زده داخل تشتک پتری حاوی کشت یک هفتهای قارچ روی محیط کشت PDA انجام شد . یک هفته بعد از مایهزنی طول زخم ایجاد شده روی ریشه اندازهگیری شد. آلودگی مصنوعی در گلخانه با قرار دادن دانههای گندم حاوی مایه قارچ در کنار طوقه گیاهچههای چهار برگی انجام شد. تعداد بوتههای زنده در دو مرحله، یکی پس از بوتهمیری ۵۰% ژنوتیپ حساس (۷ روز پس از مایهزنی) و دیگری ۴۵ روز بعد از مایهزنی یادداشتبرداری شد. نتایج آزمایش نشان داد که تفاوت معنیداری بین ژنوتیپها از نظر واکنش به بیماری در شرایط آزمایشگاه و گلخانه وجود دارد. بین میانگین طول زخم روی ریشه و تعداد بوتههای زنده در گلخانه همبستگی منفی بالایی وجود داشت ( r= -0.72 ). مقاومترین ژنوتیپ به بیماری لاین خالص KW11 با میانگین طول زخم ۳۱/۹ میلیمتر در آزمایشگاه و میزان بوته زنده ۸۰% و ۸/۶۲% به ترتیب ۷ و ۴۵ روز پس از مایهزنی بود. رقم کوسه (رقم رایج منطقه) و لاینهای خالص KW2 و KW3 به ترتیب با میانگین طول زخم ۲۹/۱۳، ۷۲/۱۲ و ۱۳/۱۲ میلیمتر و میزان بوته زنده ۵۸%، ۸/۶۱% و ۶/۶۵% پس از ۷ روز و ۶/۲۵%، ۴/۲۸% و ۴/۲۸% پس از ۴۵ روز به عنوان ژنوتیپهای حساس ارزیابی شدند. در گروه بندی انجام شده با روش LSD ، پس از ۷ روز ۱۴ ژنوتیپ بالای ۷۰% و ۷ ژنوتیپ بین ۳۰ تا ۷۰% و پس از ۴۵ روز ۱۸ ژنوتیپ بین ۳۰ تا۷۰% و ۳ ژنوتیپ کمتر از ۳۰% بوته زنده داشتند .
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.