مقاله پراکنش فصلی فیتوپلانکتون های غالب در خزر جنوبی (سواحل مازندران) و ارتباط آن با عوامل محیطی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله پراکنش فصلی فیتوپلانکتون های غالب در خزر جنوبی (سواحل مازندران) و ارتباط آن با عوامل محیطی دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پراکنش فصلی فیتوپلانکتون های غالب در خزر جنوبی (سواحل مازندران) و ارتباط آن با عوامل محیطی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پراکنش فصلی فیتوپلانکتون های غالب در خزر جنوبی (سواحل مازندران) و ارتباط آن با عوامل محیطی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پراکنش فصلی فیتوپلانکتون های غالب در خزر جنوبی (سواحل مازندران) و ارتباط آن با عوامل محیطی :

تعداد صفحات :۲۶

پراکنش فصلی فیتوپلانکتون ها و عوامل موثر بر حضور آنها در سواحل مازندران، بین سالهای ۹۰-۱۳۹۱ بررسی شد. در این مطالعه توزیع شاخه‌ ها و گونه های غالب فیتوپلانکتونی و پارامترهای فیزیکوشیمیایی در امتداد ۴ خط عمود بر ساحل (امیرآباد، بابلسر، نوشهر و رامسر) در عمق‌های مختلف ستون آب در اعماق ۵، ۱۰، ۲۰ و۵۰ متر مورد ارزیابی قرار گرفتند. تغییرات گونه های غالب و پارامترهای محیطی با استفاده از تحلیل مؤلفه ‌های اصلی بررسی شد. میانگین تراکم سالیانه فیتوپلانکتون ۱۸۵۱۶۲۵۵۸ عدد در متر مکعب بود و بیشترین تراکم در فصل زمستان و کمترین تراکم در فصل بهار تعیین شد. در مجموع ۷ شاخه و ۱۳۱ گونه از فیتوپلانکتون ها شامل باسیلاریوفیتا (۵۸ گونه)، سیانوفیتا (۲۴)، پیروفیتا (۲۲)، کلروفیتا (۱۷)، اوگلنوفیتا (۸) و ۱ گونه در هر یک از شاخه‌های هاپتوفیتا و زانتوفیتا شناسایی شدند. در بهار گونه Exuviaella cordata از پیروفیت ها (۲۵/۶۱ درصد از گونه ها) در تابستان و پاییز گونه Oscillatoria sp. از سیانوفیت ها (به ترتیب ۶۹/۴۸ و ۹۱/۷۱) و در زمستان گونه Pseudo-nitzschia seriata (12/66) از باسیلاروفیت ها به عنوان گونه های غالب فصلی شناسایی شدند. این تحقیق نشان داد که ترموکلاین، انتقال رودخانه‌ای، شانه‌دار Mnemiopsis leidyi و گونه‌های فیتوپلانکتونی فرصت طلب با توانایی بالای رقابتی (سیانوفیت و پیروفیت) از موثرترین عوامل بر تغییرات زمانی و مکانی فیتوپلانکتون‌ها می‌باشند. درجه حرارت، سیلیس و نیتروژن معدنی نقش مهمی در تغییرات تراکم دیاتومه ها دارند، درحالیکه درجه حرارت، فسفر معدنی، فسفر آلی و نیتروژن معدنی برای پیروفیت ها و سیانوفیت ها حائز اهمیت هستند.