مقاله اثر چهار هفته تمرین تناوبی شدید بر شاخص¬های منتخب فیزیولوژیکی و متابولیکی مردان فعّال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر چهار هفته تمرین تناوبی شدید بر شاخص¬های منتخب فیزیولوژیکی و متابولیکی مردان فعّال دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر چهار هفته تمرین تناوبی شدید بر شاخص¬های منتخب فیزیولوژیکی و متابولیکی مردان فعّال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر چهار هفته تمرین تناوبی شدید بر شاخص¬های منتخب فیزیولوژیکی و متابولیکی مردان فعّال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر چهار هفته تمرین تناوبی شدید بر شاخص¬های منتخب فیزیولوژیکی و متابولیکی مردان فعّال :

تعداد صفحات :۲۷

چکیده هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر ۴ هفته تمرین تناوبی شدید بر شاخص­های منتخب فیزیولوژیکی و متابولیکی مردان فعّال بود. ۱۴ مرد فعّال به طور داوطلب در این پژوهش شرکت کردند که به­ گونه تصادفی به دو گروه تمرین تناوبی شدید (HIT) و کنترل (CON) تقسیم شدند. پیش و پس از تمرینات آزمودنی­ها: ۱) یک آزمون ورزشی فزاینده را برای تعیین VO2max و حدِّ اکثر توان درVO2max (Pmax)، ۲) آزمون زمان تا واماندگی با Pmax (Tmax)، ۳) ۳ آزمون متناوب وینگیت با ۴ دقیقه بازگشت ­به ­حالت اوّلیّه بین هر آزمون را اجرا کردند. همچنین غلظت لاکتات خون استراحتی در دقایق ۳ و ۲۰ بعد از آخرین وینگیت ‌اندازه­گیری شد. پروتکل تمرین تناوبی شدید شامل ۶ الی ۱۰ تکرار ۳۰ ثانیه­ای با شدّت ۱۲۵ درصد Pmax به همراه ۴ دقیقه بازگشت­ به ­حالت ­اوّلیّه بین تکرارها، ۳ روز در هفته برای یک دوره ۴ هفته­ای بود، حال آن که گروه کنترل هیچ برنامه تمرینی را اجرا نمی­کردند. داده­ها با آزمون­های تی مستقل، تی زوجی، آنالیز واریانس و آزمون ‌اندازه­گیری­­های تکراری در سطح معناداری ۰۵/0P≤ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که پس از تمرینات VO2max، Pmax، Tmax، کل کار انجام شده در آزمون Tmax (WTmax)، حدِّ اکثر برون­ده توان، میانگین برون­ده توان و حدِّ اکثر لاکتات خون در گروه تمرین تناوبی شدید افزایش معنادار و همچنین لاکتات دوره بازگشت ­به ­حالت ­اوّلیّه به­ گونه معناداری کاهش یافت (۰۵/۰≤ P). در گروه کنترل، تغییر معناداری در هیچ کدام از متغیّرها مشاهده نشد (۰۵/0P>). یافته­های حاضر پیشنهاد می­کند که یک دوره تمرینات تناوبی شدید با دوره­های استراحت کوتاه از کارایی بالایی برخوردار بوده که می­تواند موجب افزایش اجرای هوازی و بی­هوازی در مدّت کوتاه شود.