مقاله سخنگویمردِ شاهنامه و پیشینهی مانویزروانی آن
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله سخنگویمردِ شاهنامه و پیشینهی مانویزروانی آن دارای ۳۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله سخنگویمردِ شاهنامه و پیشینهی مانویزروانی آن کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله سخنگویمردِ شاهنامه و پیشینهی مانویزروانی آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله سخنگویمردِ شاهنامه و پیشینهی مانویزروانی آن :
تعداد صفحات :۳۲
«سخنگویی» صفتی است که فردوسی در شاهنامه (بهجز مواردی که آن را دربارهی انسانِ زیادهگو بهکار میبرد) به کسانی ناشناخته میدهد و آن را با ویژگیهای نیکِ دیگر چون بیدارمغز، بینادل، روشندل و … همراه میکند. تصویری که فردوسی از سخنگویمردِ شاهنامه ارائه میدهد، تصویری است از انسانی ناشناخته؛ امّا کامل. وجود مردی مینوگوهر و ناشناخته در ادبیاتِ مانویزروانی پیشینه دارد. میتوان بر آن شد که بارِ معنایی واژهی ترکیبی سخنگوی را در معنایِ انسان کامل، واژهی wxš (روح) از ریشهی vak- (سخن گفتن) میکشیده است؛ چنانکه در متنی مانوی به فارسی میانه، انسانی مینوگوهر با واژهی wxš و بهریختی ناآشکار و روحوار نشان داده میشود که صرفاً سخن او قابل شنیدن است. در متن زروانی دادستان مینوی خرد نیز شخصیّت «مینوی خرد» کـه با «دانا» سخن میگوید و راه را بـدو مینماید، مبهم و روحوار است. با توجّه بدین پیشینه که از سنجشِ متن (M 2/I) مانوی و متن پهلویِ زروانگرای مینوی خرد و وزیدگیهای زادسپرم برمیآید، شایـد بتوان مقصود از سخنگوی را در شاهنامه، متأثّر از اندیشههای مانویزروانی که بسیار به هم نزدیک است، انسانی مینوگوهر و کمالیافته دانست که هیأتی ناشناخته دارد؛ امّا راهنمایندهی دیگران است.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.