مقاله بررسی صفات مرفولوژیکی، محتوای رزمارینیک اسید و برخی خصوصیات اکولوژیکی جمعیتهای مختلف مرزه رشینگری (Satureja rechingeri Jamzad)
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله بررسی صفات مرفولوژیکی، محتوای رزمارینیک اسید و برخی خصوصیات اکولوژیکی جمعیتهای مختلف مرزه رشینگری (Satureja rechingeri Jamzad) دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی صفات مرفولوژیکی، محتوای رزمارینیک اسید و برخی خصوصیات اکولوژیکی جمعیتهای مختلف مرزه رشینگری (Satureja rechingeri Jamzad) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی صفات مرفولوژیکی، محتوای رزمارینیک اسید و برخی خصوصیات اکولوژیکی جمعیتهای مختلف مرزه رشینگری (Satureja rechingeri Jamzad)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی صفات مرفولوژیکی، محتوای رزمارینیک اسید و برخی خصوصیات اکولوژیکی جمعیتهای مختلف مرزه رشینگری (Satureja rechingeri Jamzad) :
تعداد صفحات :۲۱
مرزه رشینگری (Satureja rechingeri) گیاهی انحصاری ایران و دارای پراکنش محدود در استانهای ایلام و خوزستان میباشد. در این مطالعه که در سال ۱۳۹۲ انجام شد به بررسی برخی صفات مرفولوژیکی، بازده اسانس، محتوای رزمارینیک اسید و خصوصیات اکولوژیکی در بین جمعیتهای مختلف این گیاه پرداخته شد. رویشگاههای شناسایی شده مرزه رشینگری در مناطق نیمهگرمسیری استانهای خوزستان و ایلام در طول جغرافیایی ۳۲ تا ۳۳ درجه و عرض جغرافیایی ۴۶ تا ۴۹ درجه واقع شدهاند و این گیاه روی سنگلاخها و بافتهای آهکی شیبهای شمالی و جنوبی رشد میکند. در میان صفات مورد بررسی مرزه رشینگری، بیشترین ضریب تنوع (۰۱/۴۳ درصد) برای مساحت برگ و کمترین آن (۲۵/۹ درصد) برای قطر کاسه گل بدست آمد. ضریب تنوع برای بازده اسانس در جمعیتهای مرزه رشینگری ۷۱/۳۳ درصد بدست آمد. بالاترین میانگین بازده اسانس (۵۱/ ۳ درصد) در جمعیت کاور و پایینترین میانگین بازده اسانس (۱/۲ درصد) در جمعیت لیوس مشاهده شد. حداقل (۹۳/۰ درصد) و حداکثر (۲/۶ درصد) بازده اسانس بین افراد نیز بهترتیب در افرادی از جمعیت لیوس و زرینآباد مشاهده شد. بیشترین ضریب تنوع مقدار رزمارینیک اسید در جمعیت بنه ادب (%۴۹/۵۴) دیده شد. مقدار رزمارینیک اسید در عصاره متانولی جمعیتهای مطالعه شده تنوع بالایی داشت و در مورد افراد از ۵۴/۰ تا ۲۹/۷ درصد متغیر بود، در حالی که میانگین رزمارینیک اسید در جمعیتها از ۶۲/۱ درصد (جمعیت کاور) تا ۱۴/۴ درصد (جمعیت زرین آباد) متغیر بود. بیشتر تنوع مرزه رشینگری درون جمعیتها توزیع شده است که مشخصکننده تفرق محدود جمعیتها میباشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.