مقاله اثر سه سوی? Pseudomonas fluorescens بر کلروفیل، کارتنویید و سه عنصر غذایی در ژنوتیپ‌های لوبیای معمولی تلقیح‌شده با ویروس موزاییک زرد لوبیا (Bean yellow mosaic virus)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر سه سوی? Pseudomonas fluorescens بر کلروفیل، کارتنویید و سه عنصر غذایی در ژنوتیپ‌های لوبیای معمولی تلقیح‌شده با ویروس موزاییک زرد لوبیا (Bean yellow mosaic virus) دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر سه سوی? Pseudomonas fluorescens بر کلروفیل، کارتنویید و سه عنصر غذایی در ژنوتیپ‌های لوبیای معمولی تلقیح‌شده با ویروس موزاییک زرد لوبیا (Bean yellow mosaic virus)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر سه سوی? Pseudomonas fluorescens بر کلروفیل، کارتنویید و سه عنصر غذایی در ژنوتیپ‌های لوبیای معمولی تلقیح‌شده با ویروس موزاییک زرد لوبیا (Bean yellow mosaic virus)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر سه سوی? Pseudomonas fluorescens بر کلروفیل، کارتنویید و سه عنصر غذایی در ژنوتیپ‌های لوبیای معمولی تلقیح‌شده با ویروس موزاییک زرد لوبیا (Bean yellow mosaic virus) :

تعداد صفحات :۱۸

ویروس موزاییک زرد لوبیا (Bean yellow mosaic virus, BYMV) یکی از ویروس‌های مهم خسارت‌زاست که مدیریت آن به علت دامن میزبانی وسیع و ناقلان زیاد، همواره مشکل‌زا بوده است. در این پژوهش برای کنترل این ویروس در ۱۶ ژنوتیپ مختلف لوبیای معمولی از سه سوی CHA0، VUPF5 و VUPF5Δ باکتری Pseudomonas fluorescensاستفاده شد. بذرهای لوبیا قبل از کشت با سوسپانسیونی به میزان cfu/cc 108 از سویه‌های باکتری آغشته شدند. این آزمون در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار انجام گرفت. در هم تیمارها به‌جز شاهد سالم، بوته‌ها در مرحل دوبرگی با یک سوی BYMV به طریق مکانیکی مایه‌زنی شدند و پس از برداشت بوته‌های لوبیا، میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کارتنوییدها و سه عنصر غذایی روی، منیزیم و آهن ارزیابی شد. نتایج نشان داد که سویه‌های باکتریایی توانستند در بسیاری از ژنوتیپ‌ها میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کارتنوییدها، روی، منیزیم و آهن را به‌صورت معناداری نسبت به شاهد آلوده به ویروس افزایش دهند. در مجموع در میان سه سویه، VUPF5Δ و CHA0 مؤثرتر از VUPF5 بودند و بهترین اثر مربوط به سوی VUPF5Δ بود.