تحلیل حملات سایبری در پرتو اصل ممنوعیت توسل به زور ماده ۲ (۴)منشور ملل متحد و مفهوم حمله مسلحانه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحلیل حملات سایبری در پرتو اصل ممنوعیت توسل به زور ماده ۲ (۴)منشور ملل متحد و مفهوم حمله مسلحانه دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحلیل حملات سایبری در پرتو اصل ممنوعیت توسل به زور ماده ۲ (۴)منشور ملل متحد و مفهوم حمله مسلحانه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحلیل حملات سایبری در پرتو اصل ممنوعیت توسل به زور ماده ۲ (۴)منشور ملل متحد و مفهوم حمله مسلحانه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحلیل حملات سایبری در پرتو اصل ممنوعیت توسل به زور ماده ۲ (۴)منشور ملل متحد و مفهوم حمله مسلحانه :

تعداد صفحات :۲۲

چکیده مقاله:

یکی از چالش های نظام حقوق بین الملل در عصر حاضر، پیدایش پدیده ی نوظهور حملات سایبری است. قرن بیست و یکم باپیدایش عنصر اطلاعات و ارتباطات، از اعصار پیشین متمایز گشته است. از این روی و به عنوان پیامد آن؛ محیط وقوع اعمال مجرمانه چه در سطح داخلی و چه در سطح بین المللی به فضای سایبری کشیده شده است.از آنجا که جمهوری اسلامی ایران در سالهای اخیر هدف حملات گسترده سایبری بوده که نمونههای مهم این حملات در قالب کرم STUXNET و FLAME در سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ م. قابل اشاره میباشد؛ این نوشته با رویکرد حقوق بینالمللی، به تبیین حملاتسایبری از منظر قواعد بینالمللی توسل به زور – به طور مشخص ماده ۲ ( ۴ ( منشور ملل متحد- میپردازد و میکوشد به این سیوالات اساسی پاسخ دهد که آیا حملات سایبری مشمول ممنوعیت توسل به زور مذکور در منشور ملل متحد و حقوق بین الملل عرفی قرارمیگیرد و آیا حملات سایبری را میتوان به عنوان حمله ی مسلحانه تلقی نمود و نهایتا اینکه آیا در مقابل حملات سایبری میتوان به حق دفاع مشروع و اقدام متقابل توسل جست قابل انکار نیست که حمله سایبری امروزه توانسته مفهوم نبرد کلاسیک را نیز تغییر داده، به عنوان ابزار جنگی مورد استفاده قرار گرفتهو به نوعی جایگزین ابزار و ادوات نظامی شود. لذا عرصهی فناوری اطلاعات را باید به میدان جنگ تشبیه کرد که اعمال قواعد منع توسل به زور از یک سو و مشروعیت حملات سایبری در چارچوب حقوق بین الملل و حقوق مخاصمات مسلحانه از سوی دیگر باید مورد ارزیابی قرار گیرد