مقاله اثر توام هیدروژن و گوگرد عنصری در تخریب و خوردگی لوله های فولاد کربنی در خنک کننده های هوایی فشار بالا یک واحد هیدروکراکر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر توام هیدروژن و گوگرد عنصری در تخریب و خوردگی لوله های فولاد کربنی در خنک کننده های هوایی فشار بالا یک واحد هیدروکراکر دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر توام هیدروژن و گوگرد عنصری در تخریب و خوردگی لوله های فولاد کربنی در خنک کننده های هوایی فشار بالا یک واحد هیدروکراکر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر توام هیدروژن و گوگرد عنصری در تخریب و خوردگی لوله های فولاد کربنی در خنک کننده های هوایی فشار بالا یک واحد هیدروکراکر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر توام هیدروژن و گوگرد عنصری در تخریب و خوردگی لوله های فولاد کربنی در خنک کننده های هوایی فشار بالا یک واحد هیدروکراکر :

تعداد صفحات:۲۸

چکیده:

مجموعه خنک کننده های هوایی قسمت راکسیون واحد ایزوماکس، که موسوم به «میعان کننده سیال خروجی راکتور» است ، مرحله آخر خنک کردن موادحاصل از راکتورهای ایزوماکس را به انجام میرساند. خنک کننده های مورد نظر ازجنس فولاد کربنی است و مخلوطی از مواد هیدروکربنی، گاز هیدروژن، سولفید هیدروژن، آمونیاک، آب و بخار را با شرایط ورودی ۲۶۱۵ PSIC و ۳۶۰//F خنک می نماید.
بر اساس اطلاعات و مدارک موجود، که حاوی نتایج حاصل از بررسی ها و تحقیقات به عمل آمده قبلی است، عوامل شیمیایی اصلی و بالقوهموثر در خوردگی و خسارت لوله های مبدل هوایی اینگونه واحدهای پالایشگاهی بی سولفید آمونیوم (NH4HS) و امکانا کلرید آمونیوم (NH4Cl) شناسایی و معرفی گردیده است حال آنکه نتایج تحقیقات حاضر که مبتنی بر بررسی های متالورژیکی و آنالیزهای شیمیایی نمونه هایی از لوله های کار کرده و تخریب شده و رسوبات جمع آوری شده ازمواضع مختلف واحد از جمله مبدل های فوق می باشد، تصویر روشن تری از طبیعت خوردگی و تخریب لوله های مبدل نشان داده است. یافته های حاکی از آن است که خوردگی و تخریب آلیاژی نتیجه اثرات تخریبی توام هیدروژن و گوگرد عنصری و نیز شرایط اسیدی ناشی از واکنش های مرتبط با حضور گوگرد می باشد.اگرچه در فرایند واحد آیزوماکس تشکیل گوگرد عنصری دور از انتظار است، ولی نتایج آنالیزهایانجام شده مقدار آن را حتی تا بیش از ۱۲% وزنی در رسوبات مبدل محرز می نماید. شکی نیست که سایر عوامل موثر در بروز خوردگی و تخریب های آلیاژی نظیر تشکیل و یا تجمیعرسوب در لوله ها و نوسانات احتمالی در عملیات چون افزایش دما با سایر متغیرهای فرایندی و نیز خارجاز سرویس نمودن های سریع واحد موقعیت را تشدید می نماید یا سایر متغیرهای فرایندی نیز خارجپدیده های خوردگی و تخریب آلیاژی می گردد.