بررسی ایمنی زایی نانوذرات کیتوسان حاوی آنتی ژن های STxB و STxB-IpaD شیگلادیسانتری تیپ یک در موش سوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ایمنی زایی نانوذرات کیتوسان حاوی آنتی ژن های STxB و STxB-IpaD شیگلادیسانتری تیپ یک در موش سوری دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ایمنی زایی نانوذرات کیتوسان حاوی آنتی ژن های STxB و STxB-IpaD شیگلادیسانتری تیپ یک در موش سوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ایمنی زایی نانوذرات کیتوسان حاوی آنتی ژن های STxB و STxB-IpaD شیگلادیسانتری تیپ یک در موش سوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ایمنی زایی نانوذرات کیتوسان حاوی آنتی ژن های STxB و STxB-IpaD شیگلادیسانتری تیپ یک در موش سوری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصلنامه دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (اسرار)

تعداد صفحات :۱۳

اهداف: عفونت حاد روده ای که توسط باکترهای شیگلا و اشرشیاکلی ایجاد می شود به عنوان عامل بیوتروریستی شناخته شده است. پروتئین IpaD و STx نقش مهمی در تهاجم و بیماری زایی شیگلاها دارد. با ممزوج کردن IpaD با STxB می توان کاندیدای واکسن مناسب تهیه کرد. در این مطالعه ایمنی زایی پروتئین های نوترکیب نانوذره ای STxB-IpaD ممزوجی و STxB به صورت خوراکی و تزریقی در موش بررسی شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از وکتورهای pET28a (+)دارای ژن های stxB-ipaD و stxB استفاده شد که به درون باکتریE.coli BL21 DE3 ترانسفورم شدند. این باکتری روی محیط آنتی بیوتیک رشد داده شد و با روش PCR مستقیم و بیان پروتئین و ژل SDS-PAGE تایید شد. پروتئین های نوترکیب توسط ستون نیکل تخلیص و توسط ژل SDS-PAGE و ایمنوبلاتینگ تایید شدند. پروتئین های نوترکیب STxB-IpaD و STxB با روش ژله ای شدن یونی با پلیمر کیتوسان نانویی شدند و تصویربرداری آن با میکروسکوپ الکترونی نگاره (SEM) انجام گرفت. تجویز خوراکی و تزریقی آنتی ژن های نانوذره ای STxB-IpaD و STxB در چهار نوبت متوالی به موش های سوری انجام و تیتر آنتی بادی و ایمنی زایی آن ها بررسی شد.یافته ها: با انجام آزمایش الایزا تیتر آنتی بادی IgG در حالت تزریقی مشاهده شد، ولی درحالت خوراکی مشاهده نشد. ممکن است به علت ازبین رفتن ساختار نانوذره و آنتی ژن توسط محیط اسیدی معده و آنزیم تریپسین باشد. موش های ایمن شده با پروتئین های نوترکیب STxB و STxB-IpaD با روش ژله ای شدن یونی نانویی توانستند به ترتیب تا هفت و ده برابر LD50 شیگا توکسین E.coli O157:H7 را تحمل کنند.نتیجه گیری می توان از نانوذره پروتئینی STxB-IpaD و STxB به عنوان اجوانت تزریقی برای ایمنی زایی در برابر شیگا توکسین E.coli O157:H7 استفاده کرد.

کلید واژه: شیگلادیسانتری تیپ یک، STxB ،STxB-IpaD، نانوذرات