بررسی صفات فیزیولوژیکی خلر و جو در کشت خالص و مخلوط در شرایط آبی و دیم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی صفات فیزیولوژیکی خلر و جو در کشت خالص و مخلوط در شرایط آبی و دیم دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی صفات فیزیولوژیکی خلر و جو در کشت خالص و مخلوط در شرایط آبی و دیم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی صفات فیزیولوژیکی خلر و جو در کشت خالص و مخلوط در شرایط آبی و دیم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی صفات فیزیولوژیکی خلر و جو در کشت خالص و مخلوط در شرایط آبی و دیم :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : زراعت (پژوهش و سازندگی)

تعداد صفحات :۱۰

به منظور بررسی برخی صفات فیزیولوژیکی مانند فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت (سوپر اکسید دسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز) و تولید بیومارکرها (مالون دی آلدهید، دی تیروزین، دی هیدروکسی گوانوزین) آزمایشی در سال زراعی ۸۷ – ۸۶ در دو محیط آبی و دیم درمرکز تحقیقات کشاورزی استان زنجان اجرا گردید. آزمایش با استفاده از دو گیاه علوفه ای خلر و جو در کشت خالص و مخلوط در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۵ تیمار و ۴ تکرار انجام گردید. تیمارها عبارت بودند از: ۱- کشت خالص جو (Hordeum vulgare L.) 2- کشت خالص خلر (Lathyrus sativus) 3- نسبت ۷۵ درصد خلر، ۲۵ درصد جو ۴- نسبت ۵۰ درصد خلر، ۵۰ درصد جو ۵- نسبت ۲۵ درصد خلر، ۷۵ درصد جو. نتایج نشان داد میزان تولید بیومارکرها (مالون دی آلدهید، دی تیروزین، دی هیدروکسی گوانوزین) و فعالیت آنزیم ها (سوپراکسید دسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز) و میزان هدایت الکتریکی در شرایط دیم بیشتر از آبی بود. اندازه گیری آنزیم های آنتی اکسیدانت به عنوان آنزیم های ضد تنش نشان داد که در شرایط دیم با افزایش میزان تولید بیومارکرها، میزان فعالیت آنزیم ها نیز افزایش یافت. همچنین درصد نیتروژن، محتوای آب نسبی و کلروفیل a، b در شرایط آبی بیشتر از دیم بود. در نسب تهای بالاتر کشت خلر و نسب تهای پایین جو در کشت مخلوط، فعالیت آنزی مها، درصد نیتروژن، محتوای آب نسبی و کلروفیل a، b بیشتر و میزان تولید بیومارکرها و هدایت الکتریکی کمتر بود. با افزایش نسبت لگوم در مخلوط فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت (سوپراکسید دسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز) افزایش و تولید بیومارکرها (مالون دی آلدهید، دی تیروزین، دی هیدروکسی گوانوزین (کاهش یافت. با افزایش نسبت لگوم در مخلوط فعالیت آنزی مهای آنتی اکسیدانت افزایش و تولید بیومارکرها کاهش یافت. یکی از دلایل افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در نسبت های کشت مخلوط با نسبت بالای لگوم، وجود باکتری های ریزوبیوم و تاثیر این باکتر یها در افزایش رادیکال های آزاد اکسیژن م یباشد. لذا برای تثبیت نیتروژن در طول دوره گره سازی و از بین بردن رادیکا لهای آزاد اکسیژن، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت افزایش یافته و در نتیجه تولید بیومارکرها کاهش یافت.

کلید واژه: تنش اکسیداتیو، ریزوبیوم، کشت مخلوط، گرامینه، لگوم