بررسی اثرات کودهای زیستی حاوی باکتری های تثبیت کننده غیرهمزیست نیتروژن و حل کننده فسفات بر روی صفات کمی و کیفی گندم (Triticum aestivum)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثرات کودهای زیستی حاوی باکتری های تثبیت کننده غیرهمزیست نیتروژن و حل کننده فسفات بر روی صفات کمی و کیفی گندم (Triticum aestivum) دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثرات کودهای زیستی حاوی باکتری های تثبیت کننده غیرهمزیست نیتروژن و حل کننده فسفات بر روی صفات کمی و کیفی گندم (Triticum aestivum)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثرات کودهای زیستی حاوی باکتری های تثبیت کننده غیرهمزیست نیتروژن و حل کننده فسفات بر روی صفات کمی و کیفی گندم (Triticum aestivum)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثرات کودهای زیستی حاوی باکتری های تثبیت کننده غیرهمزیست نیتروژن و حل کننده فسفات بر روی صفات کمی و کیفی گندم (Triticum aestivum) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهشهای زراعی ایران

تعداد صفحات :۲۰

حفظ محیط زیست و دستیابی به توسعه فراگیر از اهداف مهم کشاورزی پایدار محسوب می شود بنابراین روشی که بتواند از مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی بکاهد ضروری به نظر می رسد. هدف این پژوهش ارزیابی تاثیر ریز جانداران محرک رشد گیاه و اثر سیستم های تغذیه تلفیقی- شیمیایی و باکتریایی بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین دانه گندم لاین N 8019 بود. آزمایش طی سال زراعی ۹۱-۱۳۹۰ در مزرعه پژوهشی ایستگاه تحقیقات زراعی بایع کلا وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران اجرا شد. این بررسی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و به صورت کرت های خرد شده با ۱۲ تیمار و در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر) به عنوان عامل اصلی در سه سطح: ۱- بدون مصرف (C0) 2- برابر ۵۰% توصیه کودی (C1) 3-معادل ۱۰۰% توصیه کودی (C2) و دو نوع کود بیولوژیک هرکدام حاوی ریزجانداران حل کننده فسفات و تثبیت کننده نیتروژن به عنوان عامل فرعی در چهار سطح ۱- بدون تلقیح (B0) 2- بذور تلقیح شده با باکتری های تثبیت کننده نیتروژن (B1) 3- بذور تلقیح شده با باکتری های حل کننده فسفات (B2) 4- مصرف توام کودهای زیستی (B3). نتایج حاصل از تجزیه واریانس آزمایش نشان داد که اثر تیمارهای مختلف شامل مصرف ۱۰۰درصد کود شیمیایی و کودهای بیولوژیک بر عملکرد و میزان پروتئین دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. اما بیشترین تاثیر بر روی اجزای یادشده در تیمار ترکیبی (۱۰۰درصد کود شیمیایی+کودهای بیولوژیک) و اثرات متقابل آنها با میزان عملکرد ۵۵۰۶ کیلوگرم در هکتار حاصل شد که این افزایش عملکرد حاصل افزایش اجزای عملکرد نظیر تعداد سنبله در هر بوته، تعداد دانه در هر سنبله و وزن هزاردانه بود. بنابراین خصوصیات کمی و کیفی گندم در سیستم تلفیقی (کود زیستی و شیمیایی) نسبت به زمانی که به تنهایی استفاده می شود نتیجه بهتری داشته است.

کلید واژه: پروتئین دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، کودهای بیولوژیک، کود شیمیایی