تعیین کاربری اراضی برای اهداف کشاورزی و غیرکشاورزی با استفاده از سامانه تصمیم گیری میکرولیز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین کاربری اراضی برای اهداف کشاورزی و غیرکشاورزی با استفاده از سامانه تصمیم گیری میکرولیز دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین کاربری اراضی برای اهداف کشاورزی و غیرکشاورزی با استفاده از سامانه تصمیم گیری میکرولیز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین کاربری اراضی برای اهداف کشاورزی و غیرکشاورزی با استفاده از سامانه تصمیم گیری میکرولیز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین کاربری اراضی برای اهداف کشاورزی و غیرکشاورزی با استفاده از سامانه تصمیم گیری میکرولیز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله الکترونیک مدیریت خاک و تولید پایدار

تعداد صفحات :۱۸

سابقه و هدف: استفاده بی رویه و تخریب اراضی و نیاز به افزایش عملکرد در واحد سطح، ضرورت بهره برداری بهینه از اراضی را اجتناب ناپذیر می سازد. بنابراین ارزیابی، برنامه ریزی و مدیریت اراضی، برای نیل به توسعه پایدار ضروری است. در این راستا سامانه تصمیم گیری میکرولیز، به منظور پشتیبانی از تصمیم گیری برای کشت می تواند کارساز باشد. هدف از این مطالعه، برنامه ریزی اراضی برای تعیین کاربری بهینه اراضی در بخشی از منطقه خواجه می باشد.مواد و روش ها: برای نیل به اهداف، داده های مزرعه ای و آزمایشگاهی از ۲۶ واحد اراضی اخذ و به ترتیب محدودیت های زیست اقلیمی، کلاس قابلیت، ارزیابی تناسب اراضی برای محصولات مورد مطالعه (آفتابگردان، خربزه، ذرت و یونجه) و کاربری های جنگل و مرتع توسط مدل های مربوطه تعیین شد.یافته ها: بر اساس مدل Terraza، کشت دیم همه محصولات به جز ذرت که با کاهش ۶۰ درصدی همراه است، بقیه با کاهش ۲۰ درصدی محصول امکان پذیر می باشد. بر اساس مدل Cervatana، ۹ واحد اراضی (۲۷.۸ درصد کل اراضی) نامناسب و ۱۷ واحد اراضی (۷۲.۲ درصد کل اراضی) مناسب برای اهداف کشاورزی تشخیص داده شدند. نتایج ارزیابی اراضی مستعد با استفاده از مدل Almagra نشان داد که ۱۸.۱، ۳۹.۹ و ۱۳.۲ درصد از اراضی به ترتیب در کلاس های محدودیت متوسط (S3)، کم (S2) و بدون بدون محدودیت (S1) قرار گرفتند. کاربرد مدل Sierra نشان داد که هیچ کدام از گونه های جنگلی، مناسب برای توصیه نیستند. بر اساس مدل Sierra2 نیز، ۵ گونه بوته ای مناسب تشخیص داده شدند.نتیجه گیری: در نهایت نقشه های کاربری تلفیقی با استفاده از مدل های Almagra و Sierra بیانگر این مطلب است که سامانه تصمیم گیری میکرولیز می تواند در فرموله کردن کشاورزی پایدار مورد استفاده قرار گیرد.

کلید واژه: میکرولیز، توسعه پایدار، زراعت، مرتع، جنگل