اثر سزامین بر شاخص های گلیسمیک، پروفایل لیپیدی و مالون دی آلدئید سرمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر سزامین بر شاخص های گلیسمیک، پروفایل لیپیدی و مالون دی آلدئید سرمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر سزامین بر شاخص های گلیسمیک، پروفایل لیپیدی و مالون دی آلدئید سرمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر سزامین بر شاخص های گلیسمیک، پروفایل لیپیدی و مالون دی آلدئید سرمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر سزامین بر شاخص های گلیسمیک، پروفایل لیپیدی و مالون دی آلدئید سرمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: دیابت ملیتوس شایعترین اختلال درون ریز بوده و با افزایش خطر بیماری های قلبی-عروقی در ارتباط است. با توجه به اثرات احتمالی سزامین بعنوان مهمترین لیگنان کنجد در تصحیح اختلالات متابولیکی منجر به دیابت، در این مطالعه اثر مکمل خوراکی سزامین بر شاخص های گلیسمیک، پروفایل لیپیدی و مالون دی آلدئید سرمی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ بررسی شد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی ۴۴ بیمار دیابتی نوع ۲ مراجعه کننده به کلینیک غدد بیمارستان گلستان اهواز انجام شد. بیماران بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه مداخله روزانه ۱ کپسول ۲۰۰ میلی گرمی سزامین و گروه کنترل، معادل آن دارونما دریافت نمودند. پیش و پس از هفته شاخص های تن سنجی، FBS، HbA 1 C، انسولین، HOMA.IR، TG، کلسترول تام، LDL.C، HDL.C و MDA مورد بررسی قرار گرفت. (IRCT: 2014061818134N1) یافته ها: مصرف سزامین سطوح FBS (p=0.016، ۱۳۸.۵۹±۳۶.۸۹ mg/dl در برابر ۱۷۲.۵۰±۵۳.۹)، HbAlC (p=0.002، ۷.۵۱±۱.۱۴% در برابر ۸.۲۸±۱.۵۵)، کلسترول تام (p=0.015، ۱۴۱.۵۰±۲۹.۰۳ mg/dl در برابر ۱۶۴.۵۴±۴۵.۹۶)، LDL.C (p=0.008، ۷۳.۸۶±۱۸.۳۴ mg/dl در برابر ۸۹.۲۲±۳۲.۹۶) سرمی را بطور معنی داری در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش داد. TG (p=0.021، ۱۳۹.۰۴±۷۸.۴۶ در برابر ۱۶۸.۳۱±۶۸.۴۵)، MDA (p=0.023، ۱.۹۳±۰.۳۰ mmol/L در برابر ۲.۲۱±۰.۵۵)، دورکمر (p=0.006، ۱۰۱.۶۵±۹.۷۸ در برابر ۱۰۳.۷۷±۱۰.۸۴) و BAI (p=0.000، ۳۴.۹۰±۵.۶۸ در برابر ۳۶.۰۲±۵.۵۶) پس از ۸ هفته در گروه مداخله بطور معنی داری کاهش یافت. در مقادیر سایر متغیرها تغییر معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه مصرف mg/day 200 سزامین توانست شاخص های گلیسمیک، لیپیدی و MDA سرم را بهبود بخشد. بنابراین مصرف سزامین می تواند بعنوان کمک درمان برای کنترل عوارض دیابت نوع ۲ موثر باشد.

کلید واژه: دیابت، کنجد، سزامین، هموگلوبین گلیکوزیله، پروفایل لیپیدی