تاثیر تداخل زمینه ای فزاینده و کاهنده با تغییر برنامه حرکتی بر یادگیری تکلیف زمانبندی پیش بین انطباقی و قابلیت شناسایی خطا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تداخل زمینه ای فزاینده و کاهنده با تغییر برنامه حرکتی بر یادگیری تکلیف زمانبندی پیش بین انطباقی و قابلیت شناسایی خطا دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تداخل زمینه ای فزاینده و کاهنده با تغییر برنامه حرکتی بر یادگیری تکلیف زمانبندی پیش بین انطباقی و قابلیت شناسایی خطا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تداخل زمینه ای فزاینده و کاهنده با تغییر برنامه حرکتی بر یادگیری تکلیف زمانبندی پیش بین انطباقی و قابلیت شناسایی خطا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تداخل زمینه ای فزاینده و کاهنده با تغییر برنامه حرکتی بر یادگیری تکلیف زمانبندی پیش بین انطباقی و قابلیت شناسایی خطا :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : رفتار حرکتی (پژوهش در علوم ورزشی)

تعداد صفحات :۲۵

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر تداخل زمینه ای فزاینده و کاهنده بر یادگیری تکلیف زمان بندی پیش بین انطباقی و قابلیت شناسایی خطا بود. جامعه آماری آن، دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی بودند که از میان آنها ۴۰ نفر به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. در این تحقیق سطوح مختلف تداخل زمینه ای (مسدود، تصادفی، فزاینده و کاهنده) تحت شرایط برنامه حرکتی متفاوت، اما پارامتر یکسان مورد مقایسه قرار گرفتند. تکلیف مورد نظر زمانبندی پیش بین انطباقی بود که در مسیر های مختلف (تغییر برنامه حرکتی) ارائه می شد. افراد در گروه فزاینده ابتدا تمرین را به صورت مسدود آغاز و سپس به ترتیب به روش های زنجیره ای، قالب های تصادفی و تصادفی تمرین کردند. برنامه تمرینی گروه کاهنده عکس گروه فزاینده بود. داده های تحقیق در ۷ مرحله، شامل پیش آزمون، ۴ مرحله اکتساب، یادداری و انتقال جمع آوری شد. در هر مرحله خطای مطلق و قابلیت شناسایی افراد اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل واریانس یک سویه و اندازه گیری های مکرر برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج وجود اثر تداخل زمینه ای را تایید کرد و گروه های فزاینده و کاهنده هم در خطای مطلق و هم در قابلیت شناسایی خطا اختلاف معنی داری با سایر گروه ها داشتند. وجود تفاوت معنی دار بین گروه ها از نظر قابلیت شناسایی خطا نشان دهنده تلاش شناختی بیشتر گروه های با تداخل بالا است که از فرضیه تلاش شناختی سوینن و سرین (۱۹۹۴) حمایت می کند.

کلید واژه: تداخل زمینه ای فزاینده، تداخل زمینه ای کاهنده، برنامه حرکتی تعمیم یافته، قابلیت شناسایی خطا