بررسی ژن های بتالاکتاماز (blaTEM blactx) مقاوم به دارو و گلوتارالدئید در ایزوله های Acinetobacter baumannii

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ژن های بتالاکتاماز (blaTEM blactx) مقاوم به دارو و گلوتارالدئید در ایزوله های Acinetobacter baumannii دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ژن های بتالاکتاماز (blaTEM blactx) مقاوم به دارو و گلوتارالدئید در ایزوله های Acinetobacter baumannii  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ژن های بتالاکتاماز (blaTEM blactx) مقاوم به دارو و گلوتارالدئید در ایزوله های Acinetobacter baumannii،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ژن های بتالاکتاماز (blaTEM blactx) مقاوم به دارو و گلوتارالدئید در ایزوله های Acinetobacter baumannii :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در پزشکی

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: با توجه به مصرف زیاد و بی رویه مواد ضد میکروبی و عوارض شناخته شده آن و کسب مقاومت های جدید به واسطه آنزیم های بتالاکتاماز و نیز محدود بودن اطلاعات در خصوص مکانیزم ژنی مقاومت به این مواد در کشور، این تحقیق به منظورتعیین میزان مقاومت و یا حساسیت ایزوله های اسینتوباکتر بومانی (MDR) نسبت به گلوتارآلدئید درسال ۱۳۹۲در بخش های ویژه بیمارستان های منتخب تهران انجام گرفت.روش بررسی: تحقیق به روش تجربی در یک دوره ۱۰ ماهه انجام گرفت. تمامی نمونه ها از سطوح و تجهیزات پزشکی بخش های ویژه بیمارستان های فیاض بخش، طالقانی، امام خمینی، ولیعصر، لبافی نژاد جمع آوری و ایزوله های اسینتوباکتربومانی بر اساس های تست های متعدد بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. سویه های مقاوم نسبت به آنتی بیوتیک ها با رعایت دستورالعمل CLSI (2012) شناسایی شدند. مقاومت سویه های MDR، نسبت به گلوتارآلدئید ۲% بررسی شد. برای تمامی سویه های MDR با استفاده از پرایمر های اختصاصی PCR گذاشته شد.یافته ها: از ۵۸۸ نمونه جمع آوری شده، ۱۳۱ (۲۲.۳) گونه اسینتوباکتربومانی MDR با ترتیب فراوانی ژن های blaCTX (19.4%) و blaTEM (3.2%) مشاهده گردید. MIC50% و %MIC90 آنتی بیوتیک های ایمی پنم و مروپنم برابر و به ترتیب ۳۲mg/mL و ۶۴mg/mL بود.(p<0.09) الگوی باندی متفاوت درPCR سویه های MDR مشخص شد هیچگونه مقاومتی نسبت به گلوتارآلدئید ۲% مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که علاوه بر تنوع و شیوع ژن های blaTEM و blaCTX مکانیسم های متعددی شامل پورین ها و سیستم های تراوشی (efflux pumps) درایجاد مقاومت های اسینتوباکتربومانی نسبت به مواد ضد میکروبی نقش دارند. تحقیقات در مورد بررسی دقیق الگوی مقاومت در این سویه ها و سایر میکروارگانیسم ها توصیه می گردد.

کلید واژه: اسینتو باکتربومانی، ژن های بتالاکتاماز، دزانفکتانت ها، مقاومت دارویی