تاثیر روش های برنامه ریزی آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گندم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر روش های برنامه ریزی آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گندم دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر روش های برنامه ریزی آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گندم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر روش های برنامه ریزی آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گندم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر روش های برنامه ریزی آبیاری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گندم :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش آب در کشاورزی (علوم خاک و آب)

تعداد صفحات :۱۸

این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر روش های برنامه آبیاری روی عملکرد و کارآیی مصرف آب گندم و تعیین روش مناسب برنامه ریزی آبیاری آن در منطقه سعیدآباد آذربایجانشرقی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۰ تیمار و ۴ تکرار انجام شد. آبیاری ها در تیمارهای I1 و I2 به ترتیب زمانی که نسبت عمق آبیاری به تبخیر از تشت کلاس A به ۰.۸ و ۱ می رسید شروع می شد، در تیمارهای I3 و I4 آبیاری ها به ترتیب در پتانسیل آب خاک معادل ۴۰- و ۶۰- کیلوپاسکال انجام شد، در تیمارهای I5 و I6 آبیاری ها به ترتیب در دو رطوبت ۴۰ و ۶۰ درصد آب قابل استفاده در ناحیه ریشه صورت گرفت، در تیمارهای I7 و I8 در درجه-روز تنش (SDD) انباشته به ترتیب ۸ و ۱۲ مبادرت به آبیاری شد و در تیمارهای I9 و I10 نیز آبیاری ها بر اساس مراحل رشد نبات انجام شد به این ترتیب که در تیمار I9، دو آبیاری در مراحل آغاز ریشه دوانی و گلدهی و در تیمار I10، چهار آبیاری در مراحل آغاز ریشه دوانی، پایان پنجه زنی، آبستنی و مرحله شیری انجام گرفت. نتایج نشان داد که اختلاف تیمارها از نظر عملکرد بیولوژیک و دانه، کارآیی مصرف آب، وزن هزاردانه، درصد پروتئین دانه و شاخص برداشت معنی دار (در سطح یک و پنج درصد) بود. در این میان، تیمار I2 (نسبت عمق آبیاری به تبخیر معادل یک) بیشترین عملکرد بیولوژیک و دانه و وزن هزاردانه، تیمار I9 (دو آبیاری در مراحل آغاز ریشه دوانی و گلدهی) بیشترین کارآیی مصرف آب، تیمار I10 (چهار آبیاری در مراحل آغاز ریشه دوانی، پایان پنجه زنی، آبستنی و مرحله شیری) بیشترین درصد پروتئین دانه و تیمار I3 (آبیاری توسط تانسیومتر در پتانسیل ۴۰- کیلوپاسکال) بیشترین شاخص برداشت را بخود اختصاص دادند. در کل با توجه به تعداد دفعات آبیاری، حجم آب مصرفی، عملکرد دانه، کارآیی مصرف آب و سادگی روش، تیمار I3 به نظر مناسب تر بود.

کلید واژه: پتانسیل آب خاک، پروتئین، تبخیر، درجه- روز تنش، رطوبت خاک، شاخص برداشت