بررسی اثر اسید آمینه ال- لوسین به عنوان فعال کننده آنزیم گلوتامات دهیدروژناز و بیتیونول و سولوکتیدیل در نقش مهار کننده های این آنزیم، بر روی رت های غیر دیابتی و دیابتی شده با آلوکسان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر اسید آمینه ال- لوسین به عنوان فعال کننده آنزیم گلوتامات دهیدروژناز و بیتیونول و سولوکتیدیل در نقش مهار کننده های این آنزیم، بر روی رت های غیر دیابتی و دیابتی شده با آلوکسان دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر اسید آمینه ال- لوسین به عنوان فعال کننده آنزیم گلوتامات دهیدروژناز و بیتیونول و سولوکتیدیل در نقش مهار کننده های این آنزیم، بر روی رت های غیر دیابتی و دیابتی شده با آلوکسان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر اسید آمینه ال- لوسین به عنوان فعال کننده آنزیم گلوتامات دهیدروژناز و بیتیونول و سولوکتیدیل در نقش مهار کننده های این آنزیم، بر روی رت های غیر دیابتی و دیابتی شده با آلوکسان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر اسید آمینه ال- لوسین به عنوان فعال کننده آنزیم گلوتامات دهیدروژناز و بیتیونول و سولوکتیدیل در نقش مهار کننده های این آنزیم، بر روی رت های غیر دیابتی و دیابتی شده با آلوکسان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دیابت و متابولیسم ایران (مجله دیابت و لیپید ایران)

تعداد صفحات :۱۶

مقدمه: بیماری دیابت یک معضل عمده و تهدید کننده سلامتی انسان می باشد که شیوع آن به طور هشدار دهنده ای در حال افزایش است. در این بیماری قند خون و به دنبال آن چربی خون افزایش می یابد. آنزیم گلوتامات دهیدروژناز (GDH) Glutamate Dehydrogenase موجب افزایش ترشح انسولین می شود. لذا مهار کننده های این آنزیم شامل بیتیونول (Bithionol)، سولوکتیدیل (Suloctidil)، و همچنین لوسین (L-Leucine) به عنوان فعال کننده آنزیم GDH می توانند تاثیراتی بر ترشح انسولین داشته باشند. در مطالعه حاضر تاثیر این عوامل بر میزان ترشح انسولین و مقدار قند و لیپیدهای خون مورد بررسی قرار گرفته است.روش ها: رت ها در دو گروه غیردیابتی و دیابتی (تزریق درون صفاقی آلوکسان با دوز ۱۵۰ mg/kg) تقسیم شدند. در هر گروه سه دسته برای دریافت ترکیب مورد نظر قرار گرفتند. بیتیونول با دوز ۱۰ mg/kg، سولوکتیدیل و لوسین هر کدام ۲۰ mg/kg به صورت گاواژ به رت ها داده شد. این تیمار ۳۰ روز ادامه یافت و در طول تیمار پارامترهای گلوکز خون به صورت هفتگی و میزان مصرف آب و میزان ادرار به صورت روزانه اندازه گیری شد. میزان هورمون انسولین (توسط کیت انسولین رت ALPCO) و فاکتورهای کلسترول، تری گلیسرید، LDL و HDL (توسط کیت پارس آزمون) پس از دوره تیمار ثبت گردید. در پایان جهت بررسی های هیستولوژیکی از پانکراس موش ها مقاطع بافتی تهیه شد.یافته ها: نتایج نشان دادند ترکیب بیتیونول موجب کاهش معناداری (p<0.001) در میزان گلوکز خون و آب و ادرار و میزان تری گلیسرید در گروه تجربی دیابتی ۱ نسبت به گروه شم گردید. ترکیبات سولوکتیدیل و لوسین در گروه تجربی دیابتی نسبت به گروه شم موجب کاهش میزان آب و ادرار (p<0.001) و همین طور کاهش میزان LDL (p<0.001) شدند. همچنین لوسین باعث افزایش (p<0.05) تری گلیسرید در گروه تجربی دیابتی ۳ گردید. نتایج هیستولوژیکی اندکی بهبود را در گروه های تجربی دیابتی نسبت به گروه شم دیابتی نشان دادند.نتیجه گیری: ترکیبات به کار رفته در این پژوهش، نیازمند تحقیقات بیشتری جهت روشن شدن سازوکار عمل آنها می باشد.

کلید واژه: دیابت، پانکراس، آنزیم گلوتامات دهیدروژناز، بیتیونول، سولوکتیدیل، لوسین