اثر تقویت حافظه با استفاده از آگونیست کولینرژیک و موسیقی در پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی در موش سوری نر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تقویت حافظه با استفاده از آگونیست کولینرژیک و موسیقی در پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی در موش سوری نر دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تقویت حافظه با استفاده از آگونیست کولینرژیک و موسیقی در پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی در موش سوری نر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تقویت حافظه با استفاده از آگونیست کولینرژیک و موسیقی در پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی در موش سوری نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تقویت حافظه با استفاده از آگونیست کولینرژیک و موسیقی در پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی در موش سوری نر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی پارس (دانشگاه علوم پزشکی جهرم)

تعداد صفحات :۹

مقدمه: مهمترین عارضه مصرف داروهای اعتیادآور، برهمکنش آنها با سیستم عصبی است که منجر به دریافت طولانی مدت و مکرر دارو می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر تقویت حافظه با استفاده از آگونیست کولینرژیک و موسیقی در پیدایش وابستگی به مورفین می باشد.روش کار: در این پژوهش ۱۱۰ سر موش سوری نر بالغ با وزن تقریبی ۳۵-۳۰ گرم در گروه های کنترل، شاهد و آزمایش مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه های تجربی، شامل تیمار با مورفین، دونپزیل، مورفین + دونپزیل، موسیقی تند، موسیقی آرام بخش ۱، موسیقی آرام بخش ۲، مورفین + موسیقی تند، مورفین + موسیقی آرام بخش ۱، مورفین + موسیقی آرام بخش ۲ بودند. از مورفین به عنوان یک فاکتور ایجاد کننده وابستگی و دونپزیل به عنوان یک فاکتور کولینرژیک تقویت کننده حافظه، برای مقایسه با موسیقی استفاده شد. به منظور تشخیص ایجاد وابستگی از روش ترجیح مکان شرطی (CPP= Conditioned Place Preference) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه کنترل با گروه مورفین در ترجیح مکان شرطی تفاوت معنادار (P£۰.۰۵) بود ولی با گروه های شاهد، دونپزیل و تیمار با موسیقی تفاوت معنادار نبود. همچنین بین گروه مورفین با گروه های مورفین + دونپزیل، مورفین + موسیقی تند، مورفین + موسیقی آرام بخش ۱ و مورفین + موسیقی آرام بخش ۲ در ترجیح مکان شرطی تفاوت معنادار (P£۰.۰۵) مشاهده شد.نتیجه گیری: احتمالا دونپزیل و موسیقی تند و موسیقی آرام بخش ۱، با مهار نورون های دوپامینرژیک، CPP القا شده با مورفین را کاهش می دهند و موسیقی آرام بخش ۲ با تحریک نورون های دوپامینرژیک باعث افزایش CPP وابسته به مورفین می شود.

کلید واژه: حافظه، مورفین، دونپزیل، موسیقی