بررسی اثر نوع ماده احیاء کننده کربنی در احیاء جزئی هگزافریت باریم و تولید نانوکامپوزیت های مغناطیسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر نوع ماده احیاء کننده کربنی در احیاء جزئی هگزافریت باریم و تولید نانوکامپوزیت های مغناطیسی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر نوع ماده احیاء کننده کربنی در احیاء جزئی هگزافریت باریم و تولید نانوکامپوزیت های مغناطیسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر نوع ماده احیاء کننده کربنی در احیاء جزئی هگزافریت باریم و تولید نانوکامپوزیت های مغناطیسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر نوع ماده احیاء کننده کربنی در احیاء جزئی هگزافریت باریم و تولید نانوکامپوزیت های مغناطیسی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علم و مهندسی سرامیک

تعداد صفحات :۱۶

در این تحقیق هگزافریت باریم به همراه گرافیت و یا کربن سیاه در محیط آسیاکاری مکانیکی تحت احیاء جزئی قرار گرفته و نانوکامپوزیت های BaFe12O19/Fe3O4 تولید شد. نانوکامپوزیت های حاصل، در دماهای ۳۰۰، ۳۵۰، ۴۰۰ و ۵۰۰oC در هوا تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند. محصولات به دست آمده در هر مرحله توسط روش های XRD، VSM و FESEM مورد مشخصه یابی قرار گرفتند. در اثر آسیاکاری مخلوط هگزافریت باریم و گرافیت، پیک های Fe3O4 بعد از ۴۰ ساعت آسیاکاری در نسبت مولی C:O=0.9 و بعد از ۲۰ ساعت آسیاکاری در نسبت مولی C:O=1.1 در الگوهای پراش اشعه ایکس ظاهر شدند. ظهور پیک های این فاز در مخلوط هگزافریت باریم و کربن سیاه بعد از ۲۰ ساعت آسیاکاری در نسبت های مولی ۱.۱ و C:O=0.9 رخ داد. این امر به فعالیت بیشتر کربن سیاه نسبت به گرافیت در عملیات احیاء نسبت داده شد. تصاویر FESEM نشان داد که نمونه های ۲۰ ساعت آسیاکاری شده این مخلوط ها از آگلومره هایی با اندازه متوسط ذرات ۳۰nm تشکیل شده است. عملیات حرارتی مخلوط هگزافریت باریم و ماده کربنی منجر به افزایش نیروی پسماندزدا و مغناطش اشباع به دلیل خروج ماده کربنی و کاهش کرنش های پسماند شد. مغناطش اشباع برای نمونه مخلوط هگزافریت باریم و گرافیت بعد از ۲۰ ساعت آسیاکاری و عملیات حرارتی در دمای ۴۰۰oC برابر ۵۰.۱ emu/g و این مقدار برای مخلوط هگزافریت باریم و کربن سیاه ۵۵.۳ emu/g بود. این تفاوت در مغناطش اشباع به مقدار فاز مگنتیت موجود در کامپوزیت نسبت داده شد.

کلید واژه: هگزافریت باریم، آسیاکاری، عملیات حرارتی، خواص مغناطیسی