بررسی ژنتیکی مقاومت به آمانتادین در ویروس آنفلوانزای H9N2 پرندگان در ایران بین سال های ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۸

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ژنتیکی مقاومت به آمانتادین در ویروس آنفلوانزای H9N2 پرندگان در ایران بین سال های ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۸ دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ژنتیکی مقاومت به آمانتادین در ویروس آنفلوانزای H9N2 پرندگان در ایران بین سال های ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۸  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ژنتیکی مقاومت به آمانتادین در ویروس آنفلوانزای H9N2 پرندگان در ایران بین سال های ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۸،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ژنتیکی مقاومت به آمانتادین در ویروس آنفلوانزای H9N2 پرندگان در ایران بین سال های ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۸ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی (دامپزشکی تبریز)

تعداد صفحات :۱۲

در سال ۱۳۷۷ یک اپیدمی از آنفلوانزای پرندگان در ایران شیوع پیدا نمود که عامل بسیاری از تلفات در مرغداری های ایران گشت. تحقیقات به عمل آمده نشان داد که عامل پیدایش این همه گیری، ویروس آنفلوانزای پرندگان با تحت تیپ H9N2 می باشد. به جهت درمان و پیشگیری عفونت های ناشی از ویروس های آنفلوانزای A در جهان، داروهای ضد آنفلوانزای آمانتادین و ریمانتادین (آدامانتان ها) مورد استفاده قرار می گرفتند که با افزایش مقاومت ویروس آنفلوانزا در برابر این داروها در سال های اخیر استفاده از آنها محدود گردیده است. در یک بررسی مقایسه ای بین سال های ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۸ در ایران، به جهت ارزیابی مقاومت به آمانتادین در ویروس های آنفلوانزای A پرندگان تحت تیپ H9N2 تحقیقات خود را بر ساختار ژنتیکی ویروس، جائی که آمانتادین بیشترین اثر خود را روی کانال پروتئینی M2 برجای می گذارد، معطوف نمودیم. دو گروه ویروس آنفلوانزای پرندگان با تحت تیپ H9N2 مشتمل بر پنج نمونه ویروس مورد بررسی، مربوط به دو دوره زمانی (۱۳۸۵-۱۳۷۷ و ۱۳۸۸-۱۳۸۶) در تخم مرغ جنین دار جداسازی شدند، سپس تحت آزمایشات واکنش های زنجیره ای پلیمراز به روش نسخه برداری معکوس (RT-PCR) و الکتروفورز بر روی ژل آگاروز قرار گرفته و جهت تعیین توالی فرستاده شدند. تحلیل توالی ژنی پروتئین ماتریکس M2 نشان می داد که در قسمت های مجزا از این توالی، تعویض اسیدهای آمینه نسبت به توالی مورد توافق رخ داده است و کلیه جدایه های مقاوم، جهش های نقطه ای سرین به آسپارژین (S31N) را که در جایگاه ۳۱ منجر به مقاومت به آمانتادین می شود، دربر داشتند. در بررسی که جهت تعیین آگاهی از تاثیرپذیری ویروس های آنفلوانزای پرندگان به آمانتادین صورت گرفت مقاومت به آمانتادین در ویروس های آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ H9N2 در ایران در سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ گزارش شد. از این رو توصیه می گردد جهت درمان و پیشگیری عفونت های ناشی از ویروس های آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ H9N2 در مزارع، مصرف خودسرانه آمانتادین صورت نپذیرد. همچنین به نظر می رسد آزمایشات عملی تاثیرپذیری دارو در شرایط درون تنی نیز، می تواند متضمن استعمال موثر آن دارو گردد.

کلید واژه: تحت تیپ H9N2، پروتئین ماتریکس M2، مقاومت به آمانتادین، ویروس های آنفلوانزای پرندگان