بررسی اثر لاکتوباسیلوس برویس جدا شده از پنیر بومی ایران بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی نر در روزهای ۳ و ۱۴

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر لاکتوباسیلوس برویس جدا شده از پنیر بومی ایران بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی نر در روزهای ۳ و ۱۴ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر لاکتوباسیلوس برویس جدا شده از پنیر بومی ایران بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی نر در روزهای ۳ و ۱۴  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر لاکتوباسیلوس برویس جدا شده از پنیر بومی ایران بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی نر در روزهای ۳ و ۱۴،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر لاکتوباسیلوس برویس جدا شده از پنیر بومی ایران بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی نر در روزهای ۳ و ۱۴ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: پروبیوتیک ها به عنوان میکروارگانیسم های گوناگونی تعریف می شوند که دارای اثرات مفید در جلوگیری و درمان شرایط پاتولوژیک ویژه هستند. عمل باکتری های لاکتیک اسید وابسته به گونه و سویه خاص می باشد و بستگی به میزان کافی باکتری حاضر در روده ها دارد. پیچیدگی در شناسایی و طبقه بندی سویه ها، به دلیل آنکه منافع فقط ممکن است متعلق به سویه های خاص باشد، تحقیقات را مشکل کرده است. به علت آن که تاکنون پژوهشی در مورد کاربرد پروبیوتیک های بومی ایران انجام نشده است، هدف از این طرح بنیادی کاربردی، مطالعه اثر لاکتوباسیلوس برویس بر ترمیم زخم پوستی می باشد.روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد ۲۲ سویه لاکتوباسیل جدا شده از محصولات لبنی سنتی ایران از نظر تولید اگزوپلی ساکارید با روش فنول سولفوریک بررسی شدند. لاکتوباسیلوس برویس که تولید اگزوپلی ساکارید بالایی داشت، انتخاب گردید. برای بررسی اثر این پروبیوتیک، موش های صحرایی نر از نژاد ویستار به گروه های پنج تایی تجربی، کنترل و کنترل منفی تقسیم شدند. زخمی مربع شکل به ابعاد ۱.۵×۱.۵ cm در پشت موش ‌های صحرایی ایجاد شد. دو گروه کنترل و تجربی به ترتیب تحت درمان موضعی با اوسرین و اوسرین حاوی ۱×۱۰۱۱ Cfu/ml لاکتوباسیلوس برویس قرار گرفتند اما گروه کنترل منفی، درمانی دریافت نکردند. زخم پوستی موش ها به ترتیب پس از کشته شدن در روزهای ۱، ۳ و ۱۴ نمونه برداری و تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفت. نتایج آزمایش ها به صورت میانگین ± انحراف معیار گزارش شد و از آزمون آماری ANOVA برای تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: درصد بهبودی زخم (%۹۱.۷۶) و التهاب در گروه تجربی در روز چهاردهم نسبت به گروه های کنترل (%۷۴.۳۳) و کنترل منفی (%۷۳.۵۱) دارای اختلاف معنی داری بود (p<0.001). تعداد نوتروفیل ها در گروه تجربی در فازهای بعدی ترمیم در مقایسه با گروه های کنترل و کنترل منفی کاهش داشت.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که لاکتوباسیلوس برویس به طور معنی داری موجب کاهش التهاب و تسریع روند بهبود زخم در موش های صحرائی شد. این یافته ها می تواند در آینده نزدیک مورد استفاده کلینیکی قرار گیرد.

کلید واژه: زخم پوستی، اگزوپلی ساکارید، ترمیم، لاکتوباسیلوس برویس، پروبیوتیک