بررسی ارتباط ضخامت لایه عصبی شبکیه و نمره مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نوع Relapsing-Remitting مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان رسول اکرم (ص)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ارتباط ضخامت لایه عصبی شبکیه و نمره مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نوع Relapsing-Remitting مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان رسول اکرم (ص) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ارتباط ضخامت لایه عصبی شبکیه و نمره مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نوع Relapsing-Remitting مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان رسول اکرم (ص)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ارتباط ضخامت لایه عصبی شبکیه و نمره مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نوع Relapsing-Remitting مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان رسول اکرم (ص)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ارتباط ضخامت لایه عصبی شبکیه و نمره مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نوع Relapsing-Remitting مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان رسول اکرم (ص) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: تشخیص به موقع بروز ناتوانی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس اهمیت به سزایی دارد. هدف این مطالعه بررسی نتایج حاصل از استفاده از روش توموگرافی شبکیه هیدلبرگ (HRT= Heidelberg Retinal Tomography) در اندازه گیری ضخامت لایه عصبی شبکیه به عناون شاخصی برای پیش گویی سیر بیماری مالتیپل اسکلروزیس و همچنین ارتباط آن با میزان ناتوانی کلینیکی این بیماران می باشد.روش کار: در این مطالعه مقطعی – توصیفی، ۶۹ بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس که بر اساس معیارهای تجدید نظر شده مک دونالد دارای شرایطی کامل جهت تشخیص بیماری بودند، مورد معاینه دقیق نورولوژیک قرار گرفته و مقیاس EDSS (Expanded Disability Status Scale) برای آنها محاسبه شد. همچنین اطلاعات مربوط به شدت بیماری، تعداد حملات که منجر به بستری شدن در بیمارستان شده، سابقه نوریت اپتیک (ON= Optic Neuritis)، مصرف اینترفرون و مدت مصرف آن، نوع اینترفرون مصرفی ثبت شد و بیماران جهت اندازه گیری ضخامت لایه عصبی شبکیه به روش HRT به درمانگاه چشم پزشکی بیمارستان ارجاع شدند. نهایتا اطلاعات توسط نرم افزار SPSS V.18 مورد تحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری کمتر از ۰.۰۵ در نظر گرفته شد (p=0.66).یافته ها: بیماران از ۱۷ تا ۵۹ سال سن داشتند، میانگین شاخص EDSS به ‏ترتیب برای مردان و زنان برابر ۲.۶۹ و ۲.۸۶ می‏ باشد که تفاوت معنی ‌داری نداشتند. ارتباطی میان EDSS و میانگین ضخامت لایه عصبی شبکیه دو چشم در بیماران مبتلا به (Relapsing-Remitting) RR.MS مشاهده نشد (p=0.66). همچنین میانگین ضخامت لایه عصبی شبکیه در بیمارانی که اینترفرون مصرف کرده اند ۰.۲۳ و در کسانی که مصرف نمی ‌کردند ۰.۲۲ بود و تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. بیمارانی که دارای سابقه نوریت اپتیک برای هر دو چشم می باشند، ضخامت لایه عصبی شبکیه آنها نازک تر می باشد، اما میانگین ضخامت لایه عصبی شبکیه در بیماران مبتلا (صرف نظر از یک چشم یا دو چشم) و غیر مبتلا به نوریت اپتیک، تفاوت آماری معنی داری نداشت (p=0.204).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که کاهش در ضخامت لایه عصبی شبکیه با افزایش نمره EDSS در روش HRT یافت نشد، شواهد نشان می ‌دهند که هم HRT و هم انسجام توموگرافی نوری (OCT= Optical coherence tomography) می ‌توانند کاهش ضخامت لایه عصبی شبکیه را نشان دهند اما طبق مطالعه حاضر به نظر می رسد OCT حساس تر باشد.

کلید واژه: بیماری مالتیپل اسکلروزیس، نمره EDSS، ضخامت لایه عصبی شبکیه