مقایسه دو روش آمادگی مکانیکی روده در اعمال جراحی انتخابی کولون

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه دو روش آمادگی مکانیکی روده در اعمال جراحی انتخابی کولون دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه دو روش آمادگی مکانیکی روده در اعمال جراحی انتخابی کولون  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه دو روش آمادگی مکانیکی روده در اعمال جراحی انتخابی کولون،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه دو روش آمادگی مکانیکی روده در اعمال جراحی انتخابی کولون :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۸

زمینه و هدف: استفاده از محلول پلی اتیلن گلیکول (PEG) به منظور آماده سازی روده پیش از عمل می تواند با عوارضی همراه باشد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه دو روش آمادگی مکانیکی روده در جراحی انتخابی کولون می باشد.روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده، ۱۲۹ بیمار کاندید آناستوموز الکتیو کولون مراجعه کننده به درمانگاه جراحی بیمارستان امام خمینی تهران در سال های ۷-۱۳۸۶ وارد شدند. بیماران بر حسب روش آمادگی مکانیکی روده، به طور تصادفی در دو گروه PEG1 (یک لیتر پلی اتیلن گلیکول یا ۷۰ گرم و ۱۵ میلی گرم بیزاکودیل، (n=63 و PEG4 (چهار لیتر پلی اتیلن گلیکول، n=66) تقسیم شدند و محلول های مورد نظر را در صبح روز قبل از عمل در مدت ۲۴۰ دقیقه مصرف می کردند و روز قبل از عمل آنتی بیوتیک خوراکی و رژیم مایعات صاف شده و قبل از عمل آنتی بیوتیک تزریقی پروفیلاکسیک دریافت می کردند. سپس بیماران تحت جراحی و آناستوموز کولون قرار می گرفتند. متغیرهای مورد بررسی شامل تهوع، استفراغ، نفخ شکم، مقدار سدیم و پتاسیم خون شب عمل و رضایت جراح و بیمار از آمادگی مکانیکی روده و عفونت زخم و لیک آناستوموز کولون بود.یافته ها: اکثر بیماران مذکر بودند (۶۲%). بروز تهوع (%۲۸.۸۷ در برابر ۹۸.۴۸%، P=0.001)، نفخ (۳۶.۵۱% در برابر ۹۵.۴۵%، p=0.001) و استفراغ (۴.۷۶% در برابر ۷۵.۷۶%، p=0.001) به میزان معنی داری در گروه PEG1 پایین تر بود و رضایت بیماران نیز در این گروه بالاتر بود. (۵۹.۰۲% در برابر ۱.۵۲% راحت بودند، p=0.001) سدیم سرم پیش از عمل در گروه PEG4 به میزان معنی داری بالاتر ( ۳.۶۳±۱۴۱.۲۱mg/l در برابر ۲.۹۷±۱۳۹.۹۴، p=0.001) و پتاسیم سرم پایین تر بود. (mg/l 0.25±۳.۵۵ در برابر ۰.۲۱±۳.۷۶، p=0.001) میزان رضایت جراح از آمادگی مکانیکی روده در گروه PEG4 به میزان معنی داری بیشتر بود. (بسیار خوب و خوب ۷۲.۷۳% در برابر ۴۳.۵۴%، p=0.001) عفونت محل عمل، آبسه شکمی، نشت محل آناستوموز و انتقال به ICU در دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند.نتیجه گیری: آمادگی روده یک لیتر PEG همراه با سه عدد قرص بیزاکودیل، به جای چهار لیتر PEG نه تنها میزان تهوع، استفراغ و نفخ شکم بیماران را کاهش می دهد بلکه میزان رضایت و تحمل آنها را نیز بالا می برد. اختلالات الکترولیتی پیش از عمل را کاهش می دهد و موجب افزایش عفونت زخم و لیک آناستوموز نمی شود.

کلید واژه: آمادگی مکانیکی روده، پلی اتیلن گلیکول، آناستوموز کولون، عوارض، الکتیو