تنوع ژنتیکی در توده های بومی شبدر ایرانی با استفاده از آغازگرهای نیمه تصادفی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تنوع ژنتیکی در توده های بومی شبدر ایرانی با استفاده از آغازگرهای نیمه تصادفی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تنوع ژنتیکی در توده های بومی شبدر ایرانی با استفاده از آغازگرهای نیمه تصادفی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تنوع ژنتیکی در توده های بومی شبدر ایرانی با استفاده از آغازگرهای نیمه تصادفی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تنوع ژنتیکی در توده های بومی شبدر ایرانی با استفاده از آغازگرهای نیمه تصادفی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم آب و خاک (علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی)

تعداد صفحات :۱۰

نژادهای بومی یک گیاه زراعی به عنوان منابع با ارزش ژنتیکی محسوب می شوند. در این تحقیق ۲۰ توده بومی شبدر ایرانی (.Trifolium resupinatum L) که از نقاط مختلف کشور جمع آوری شده بود، مورد استفاده قرار گرفت. نمونه DNA متعلق به ۲۰ ژنوتیپ شبدر با استفاده از نشانگرهای نیمه تصادفی که مکان هدف آنها بر اساس نواحی برش اتصال اینترون – اگزون (ISJ) است، تکثیر شدند. سی آغازگر نیمه تصادفی از دو گروه آغازگرهای با هدف اینترون (IT) و هدف اگزون (ET) در این مطالعه به کار رفت که ۱۰ آغازگر تکرار پذیر بوده و ایجاد چند شکلی در توده های شبدر مورد مطالعه نمودند. تجزیه خوشه ای با استفاده از نرم افزار NTSYS و روش UPGMA و تشکیل ماتریس تشابه جاکارد صورت گرفت. آغازگرها مجموعا تولید ۱۱۱ باند نمودند که از این تعداد، ۹۳ باند (۸۴%) در بین ژنوتیپ های شبدر چند شکل بودند. بیشترین و کمترین قطعات تکثیر شده به ترتیب مربوط به آغازگرهای IT15-31 و ET18-4 بود و متوسط تعداد باند برای هر آغازگر ۱۱.۱ عدد برآورد شد. بر اساس تجزیه کلاستر توده های شبدر به ۵ گروه تقسیم شدند که از آن میان ۲ توده کازرون و کرمانشاهی ۱ هر کدام به تنهایی یک گروه را تشکیل دادند. بر اساس ماتریس تشابه، کمترین شباهت (۰.۴۲) مربوط به توده های الویجان و کازرون بود و توده های چگنی و هفت چین همدانی بیشترین شباهت ژنتیکی را به خود اختصاص دادند. گروه بندی حاصله تا حدودی با گروه بندی توده های شبدر ایرانی بر اساس مبدا جغرافیایی هم آهنگی داشت. با توجه به نتایج به دست آمده، می توان بیان داشت که استفاده از فن آوری PCR با آغازگرهای نیمه تصادفی در بررسی تنوع ژنتیکی توده های شبدر ایرانی مناسب بوده و آنها را به خوبی از هم متمایز نموده است.

کلید واژه: شبدر ایرانی، .Trifolium resupinatum L، آغازگر نیمه تصادفی، تنوع ژنتیکی