اثر بی حسی نخاعی با میزان کم لیدوکائین همراه با فنتانیل بر وضعیت همودینامیکی مادران مبتلا به مسمومیت حاملگی شدید در حین سزارین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر بی حسی نخاعی با میزان کم لیدوکائین همراه با فنتانیل بر وضعیت همودینامیکی مادران مبتلا به مسمومیت حاملگی شدید در حین سزارین دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر بی حسی نخاعی با میزان کم لیدوکائین همراه با فنتانیل بر وضعیت همودینامیکی مادران مبتلا به مسمومیت حاملگی شدید در حین سزارین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر بی حسی نخاعی با میزان کم لیدوکائین همراه با فنتانیل بر وضعیت همودینامیکی مادران مبتلا به مسمومیت حاملگی شدید در حین سزارین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر بی حسی نخاعی با میزان کم لیدوکائین همراه با فنتانیل بر وضعیت همودینامیکی مادران مبتلا به مسمومیت حاملگی شدید در حین سزارین :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله زنان مامایی و نازایی ایران

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: کاهش فشار خون به دنبال بی حسی نخاعی طی سزارین شایع است. در بیماران مبتلا به مسمومیت حاملگی اثرات بلوک سمپاتیک ناشی از بی حسی نخاعی شدیدتر بوده و بیماران به افدرین بیشتری پس از بلوک نخاعی نیاز دارند. مخدرهای اینتراتکال اثر سینرژیک با داروهای بی حس کننده موضعی داشته و بلوک حسی را بدون افزایش بلوک سمپاتیک تشدید می کنند. هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات همودینامیک پس از بی حسی نخاعی با میزان کم لیدوکائین همراه با فنتانیل در سزارین مادران دچار مسمو میت حاملگی شدید بود.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۸۴-۱۳۸۵ در بیمارستان الزهرا (س) دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شده است.۶۰ زن حامله دچار مسمو میت حاملگی شدید که تحت سزارین قرار گرفتند به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم و واردمطالعه شدند.در گروه مورد، حین بی حسی نخاعی ۵۰ میلی گرم لیدوکائین %۵ همراه با ۱۰mg فنتانیل و در گروه شاهد بیمار ۱۰۰ میلی گرم لیدوکائین ۵% تزریق شد. تعداد ضربان قلب و فشارخون مادر در زمان های منظم ثبت شد. درد، ناراحتی، تهوع و استفراغ حین عمل و نیز نمره آپگار نوزادان در دقایق ۱ و ۵ تولد و مشخصات فردی در پرسشنامه یادداشت وبا استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای تی و کای اسکوئر و فیشر پردازش گردید.نتایج: بیماران گروه مطالعه، شیوع کمتری از کاهش فشار خون پس از بی حسی نخاعی داشتند (به ترتیب %۲۰ در مقابل %۶۳.۳۳ بیماران؛ P<0.0001). شدت افت فشار خون در گروه شاهد به طور معنی دار بیشتر از گروه مطالعه بود (به ترتیب ۳۴.۵۹±۱۰.۲۸ درصد در مقابل ۲۳.۵۰±۸.۴۳ درصد؛ P<0.0001). مصرف افدرین در گروه شاهد به طور معنی دار بیشتر از گروه مطالعه بود (به ترتیب ۴.۰۰mg±۵.۱۵ میلی گرم در مقابل ۱.۳۳±۲.۶۰ میلی گرم؛ P=0.015). میزان تغییرات تعداد ضربان قلب به میزان بیشتر از %۳۰ در دو گروه مشابه بود، گر چه کاهش تعداد ضربان قلب در گروه شاهد بیشتر از گروه مطالعه بود (P=0.19). درد و ناراحتی حین کشش صفاق در گروه شاهد (%۸۳.۳۳) به طور معنی دار بیشتر از گروه مطالعه (%۱۶.۶۶) بود (P<0.0001). نمره آپگار دقایق اول و پنجم نوزادان در دو گروه مشابه بود (به ترتیب P=0.75 و P=0.22).نتیجه گیری: میزان کم لیدوکائین همراه با فنتانیل اینتراتکال، بیهوشی مناسب برای جراحی، با ثبات همودینامیکی در مادر، بدون اثرات جانبی در نوزاد را طی سزارین مادران دچار مسمو میت حاملگی شدید فراهم می آورد.

کلید واژه: سزارین، مسمو میت حاملگی، بی حسی نخاعی، میزان پایین لیدوکایین، فنتانیل