مقایسه اثر حفاظتی واکسیناسیون مایکوباکتریوم بویس (BCG) به روش مخاطی و زیر جلدی علیه عفونت لیشمانیا ماژور در موش حساس BALB/c

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر حفاظتی واکسیناسیون مایکوباکتریوم بویس (BCG) به روش مخاطی و زیر جلدی علیه عفونت لیشمانیا ماژور در موش حساس BALB/c دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر حفاظتی واکسیناسیون مایکوباکتریوم بویس (BCG) به روش مخاطی و زیر جلدی علیه عفونت لیشمانیا ماژور در موش حساس BALB/c  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر حفاظتی واکسیناسیون مایکوباکتریوم بویس (BCG) به روش مخاطی و زیر جلدی علیه عفونت لیشمانیا ماژور در موش حساس BALB/c،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر حفاظتی واکسیناسیون مایکوباکتریوم بویس (BCG) به روش مخاطی و زیر جلدی علیه عفونت لیشمانیا ماژور در موش حساس BALB/c :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : یاخته

تعداد صفحات :۱۰

هدف: بررسی اثر حفاظتی واکسیناسیون مخاطی مایکوباکتریوم بویس (BCG) با واکسیناسیون زیر جلدی علیه عفونت لیشمانیا ماژور در موش BALB/cمواد و روش ها: موش های نر BALB/c، شش تا هشت هفته به دو گروه بیست تایی آزمایش و چهار گروه بیست تایی کنترل تقسیم و واکسینه شدند. دو گروه بیست تایی آزمایش با واکسن BCG در دوزهای مناسب از مسیر رکتال و زیر جلدی واکسینه شدند. یک ماه بعد به گروه های آزمایش واکسن ALM+alum به شکل زیر جلدی تزریق شد. پس از تزریق یادآور (بیست و یک روز بعد) موش ها با تزریق ۱۰۵ انگل لیشمانیا ماژور در ناحیه کف پا آلوده شدند و روند پیش روی زخم به طور هفتگی بررسی شد. پاسخ های ایمونولوژیک شامل پاسخ ازدیاد حساسیت تاخیری نسبت به (Purified Protein Derivatives: PPD)، پاسخ تکثیری سلول های طحال و تولید سایتوکاین اینترفرون گاما و اینترلوکین ۵ در مایع رویی کشت سلول های طحال گروه های آزمایش اندازه گیری شد. گروه های کنترل شامل گروه هایی بود که فقط واکسن ALM+alum یا فقط ادجوانت الوم را به شکل زیر جلدی دریافت کردند، بدون دریافت واکسن فقط با لیشمانیا آلوده سازی شدند یا هیچ تیماری درباره آنها صورت نگرفت و به عنوان کنترل محیط در نظر گرفته شدند.یافته ها: تحریک سیستم ایمنی پس از واکسن BCG در هر دو گروه افزایش معنی دار (p0.05) پاسخ ازدیاد حساسیت تاخیری و تولید اینترفرون گاما از سلول های طحال را نشان داد. تا سه هفته پس از آلوده سازی با لیشمانیا این تحریک پاسخ ایمنی همچنان با افزایش ضریب تکثیر لنفوسیتی در هر دو گروه حفظ شد. اما پس از آن گروه های واکسن BCG نوسان زیادی را در پاسخ های ایمنی پشت سر گذاشتند که منجر به غلبه بیماری در گروه BCG زیر جلدی شد. مشخصه آن کاهش معنی دار اینترفرون گاما و کاهش ضریب تکثیر لنفوسیتی نسبت به گروه رکتال بود (p0.05). افزایش انگل نیز به طور معنی دار نسبت به گروه رکتال در اعضای لنفی مشاهده شد. در مقابل گروه رکتال در روشی متفاوت توانست با حفظ و افزایش پاسخ های ضد لیشمانیایی مقاومت بالایی نشان دهد.نتیجه گیری: واکسیناسیون BCG از راه رکتال می تواند نسبت به مسیر زیر جلدی پاسخ ایمنی سلولی پایدارتری ایجاد کند و با ممانعت از گسترش لیشمانیا ماژور سبب حفاظت علیه بیماری گردد.

کلید واژه: واکسیناسیون، لیشمانیا ماژور، BCG، رکتال، زیرجلدی، مخاطی