بررسی رابطه میان میزان شیوع بی اختیاری ادراری استرسی پس از زایمان و روش زایمان در زنان پرایمی پار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی رابطه میان میزان شیوع بی اختیاری ادراری استرسی پس از زایمان و روش زایمان در زنان پرایمی پار دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی رابطه میان میزان شیوع بی اختیاری ادراری استرسی پس از زایمان و روش زایمان در زنان پرایمی پار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی رابطه میان میزان شیوع بی اختیاری ادراری استرسی پس از زایمان و روش زایمان در زنان پرایمی پار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی رابطه میان میزان شیوع بی اختیاری ادراری استرسی پس از زایمان و روش زایمان در زنان پرایمی پار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور

تعداد صفحات :۱۰

بی اختیاری ادراری (Urinary Incontinence: UI) عبارت است از نشت غیر ارادی ادرار. بی اختیاری استرسی (Stress Urinary Incontinence: SUI) به معنای دفع ناگهانی ادرار در زمان افزایش فشار داخل شکم مثل خندیدن، سرفه کردن، تغییر وضعیت یا پریدن است. اصولا بی اختیاری ادراری به عنوان یک مشکل اجتماعی، بهداشتی و روانی در افراد مبتلا مطرح است و بیمار را چه از نظر جسمی و چه از روحی آزار می دهد. در حدود ۸- ۴ درصد جمعیت جهان از این مشکل رنج می برند.هدف: با توجه به اهمیت موضوع، این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع بی اختیاری ادراری استرسی پس از زایمان و رابطه آن با نوع روش زایمان در زنان پرایمی پار ترتیب داده شده است.مواد و روشها: در این مطالعه آینده نگر مقطعی که طی سال ۱۳۸۲ در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد، تعداد ۱۰۰۰ خانم پریمی پار که هیچ سابقه ای از بیماری های دستگاه ادراری نداشتد، انتخاب شدند و چهار ماه بعد از زایمان پرسشنامه ای را تکمیل کردند. داده های جمع آوری شده در بانک اطلاعاتی نرم افزار آماری SPSS ذخیره سازی و طبق روش آماری chi- square تحلیل شده است.نتایج: تعداد ۷۰۲ خانم پرسشنامه را تکمیل کردند که در کل ۷۰.۲ درصد از سوالات پاسخ داده شده است. نتایج نشان می دهد ۱۴.۱ درصد از پاسخ دهندگان از بی اختیاری ادراری رنج می برند که در این میان ۳۵۷ نفری که تجربه زایمان واژینال را گذرانده اند، ۱.۹ درصد بیش تر در معرض ابتلا بوده اند. این در حالی است که در بقیه خانم ها که زایمان سزارین داشتند، این درصد ابتلا تا ۱۲.۲ درصد کاهش یافته است. شیوع بی اختیاری ادراری در میان مادرانی که به علت عدم پیشرفت زایمان، سزارین شده بودند، تا ۲۵ درصد افزایش نشان می دهد، این در حالی که در سزارین انتخابی تنها ۱۰.۷ درصد افراد از بی اختیاری ادراری رنج می برند. این مطالعه نشان داد که شیوع بی اختیاری استرسی ادرار مادران با وزن جنین متولد شده و (Body Mass Index: BMI) قبل از حاملگی مادر ارتباط مستقیم دارد (BMI>30). این مطالعه بیان می کند که نوع زایمان، اعم از واژینال یا سزارین تاثیری بر میزان شیوع بی اختیاری ندارد. البته شیوع بی اختیاری ادراری در سزارین انتخابی به طور معنادار کم تر است. همچنین بین فراوانی بی اختیاری ادراری و عواملی چون سن مادر، سن حاملگی، وزن جنین، دور سر جنین، طول مدت مرحله دوم زایمان، استفاده از اپیزیوتومی و پارگی خود به خود واژینال درجه ۲ و بالاتر ارتباط معناداری حاصل نشده است.نتیجه گیری: مطالعه ای که در این مقاله ارایه شده نشان می دهد که سزارین انتخابی می تواند باعث کاهش شبوع SUI شود. از طرفی BMI بالای مادر و وزن بالای جنین احتمال ابتلا به SUI را در زایمان واژینال بالا می برد.

کلید واژه: زایمان واژینال، سزارین و بی اختیاری استرسی